هوش مصنوعی: به یاد آن شبی هستم که آن خورشید زیبا، زیبایی‌اش را به من هدیه داد و تا هنگام اذان صبح صدایش را می‌شنیدم.

هوش مصنوعی: من و او هر دو در یک اتاق نشسته‌ایم و در کنار هم نوشیدنی می‌نوشیم. ما در کنار هم شادی را تجربه کرده و در این اتاق خوشحالیم.

هوش مصنوعی: گاهی در صحبت با من، پیمانی با او بسته‌ای، گاهی هم رازهایی را با لبان او در میان می‌گذاشتی و مرا می‌بوستی.

هوش مصنوعی: من مانند مظلومان از رشته‌ی قدرت نوشروان آویزان شده‌ام، به خاطر آن رشته‌ی زلف‌های بلندی که مرا به خود کشانده است.

هوش مصنوعی: دلت را به تماشای زیبایی‌های عالم مشغول کردی، مانند ماه که وقتی در دل شب می‌تابد، همه چیز را روشن می‌کند. اما وقتی به زلف آن محبوب نگاه می‌کنی، احساس می‌کنی که روز به شب تبدیل شده و همه چیز تاریک است.

هوش مصنوعی: دل من به یاد او است و او نیز به یاد من بوده است. من تبدیل به یک نوازنده شده‌ام و او مانند رودخانه‌ای است که به من طراوت می‌بخشد.

هوش مصنوعی: می‌بینی که آن رود چطور با نرمی و لطافت جاری می‌شود و در عین حال، از خود بزرگ‌بینی نشان می‌دهد. همچنین می‌بینی شاعری که با ناز و احساس، شعر می‌سراید و در عین حال خود را برتر از دیگران می‌داند.

هوش مصنوعی: در دل شادمانی تازه‌ای پیدا کردی و با آمدن آن ماه، همه چیز را تغییر دادی و به شکلی دیگر سامان بخشیدی.

هوش مصنوعی: اگر شانس به من رو کند، از برکت آن بزرگوار، شب دیگر را همانند شبی که گذشت، می‌سازم.

هوش مصنوعی: غم و اندوه همراه من بود، اما یوسف ناصر دین به من شادی و نشاط بخشید، او که مانند یار و همدمی در کنار من بود.

هوش مصنوعی: آن کسی که از ویژگی‌های شاهان مشخص است، مانند فضیلت و نیکی که از جایی بلند به پایینی می‌آید و حقیقتی که از ظواهر و مجازها فراتر می‌رود.

هوش مصنوعی: هر جا که حس شرافت و بزرگی را بیابی، در هر ستایشی که به آن مکان تعلق دارد، دوباره به خود آن مکان برمی‌گردد.

هوش مصنوعی: سخنان تو در کتاب‌های علمی همانند نکتۀ ظریفی است که هنرهای تو بر روی لباس فرهنگ نقش بسته است.

هوش مصنوعی: سائل به خاطر بخشش تو در جمع ثروتمندان قرار گرفت و زائر به خاطر هدیه تو هم‌ردیف با فروشندگان شد.

هوش مصنوعی: هرجا که از بزرگان درباره بخشندگی صحبت شود، همگان با نام تو شروع می‌کنند.

هوش مصنوعی: راست‌گویی باعث می‌شود که خدا به تو نزدیک شود و پیامی از او به تو برسد که از دل خزانه‌ات هر چه خواسته‌ای را بیرون بیاورد.

هوش مصنوعی: دل من همیشه باهوش بوده و نیازهایش را می‌دیده، اما تو با هدایا و نعمت‌های بزرگی که به او عطا کردی، آن را ناتوان و کوری کردی.

هوش مصنوعی: سال‌ها به سفر می‌پرداختم و در این دنیای شلوغ، دل‌نگران روزی و مشغول غم‌های زندگی بودم.

هوش مصنوعی: زمانی که شانس و اقبال من به سوی خدمتگذاری تو هدایت شد، جود و کرامت تو به من گفت: «به هدف خود رسیدی، پس بیشتر از این شتاب نکن و آرامش داشته باش.»

هوش مصنوعی: خشم تو می‌تواند در برابر حلم و رحمت تو قرار گیرد، ای شاه. اگر می‌خواهی سر خود را بالا ببری و به خشم بپردازی، پس این کار مناسبتی ندارد.

هوش مصنوعی: تو دارای هنرهای زیبا و ستودنی هستی و به همین خاطر، دانش و تجربه‌ات در کارها برای دیگران مورد احترام و مشورت قرار گرفته است.

هوش مصنوعی: تو با تیر و کمان خود تیراندازی می‌کنی و هدف را نشانه می‌گیری، و در همین حین، با چابکی و دقت به شکار می‌روی و دام در می‌افکنی، همچنین در حین بازی با توپ، مهارت و سرعت خود را به نمایش می‌گذاری.

هوش مصنوعی: پسر آن پادشاهی که خودش نیز دارای پسر است، با شمشیر از میان پادشاهان به اداره امور می‌پردازد.

هوش مصنوعی: اگر تو به سوی من بیایی، من به خاطر بیژن گیو، از سلطنت ایران به سمت جنگ گراز می‌روم.

هوش مصنوعی: تا به حال از ترس تیر بی‌رحم تو، کسی کم‌سن و سالی در جایی از غم و وحشت تو نلرزیده است.

هوش مصنوعی: ای بکوبال بزرگ، همچون کرنجی (داستانی از پدری قهرمان) که پیلان را به زمین می‌کوبد و ناکام مانده، تو هم با قدرت و اراده‌ات می‌توانی بر مشکلات غلبه کنی و به پیروزی برسی.

هوش مصنوعی: مدت زیادی نمانده که آن پادشاهی که واقعی است و بر همه جا سلطنت می‌کند، فرمانی صادر کند که از قنوج تا اهواز را در بر بگیرد.

هوش مصنوعی: هر گاه شخصیت‌های بزرگ و معتبر به شما نزدیک شوند و علم و دانش خود را به نمایش بگذارند، صدای نغمه‌ی شما از صدای آن‌ها بلندتر خواهد بود و توجه بیشتری جلب می‌کند.

هوش مصنوعی: راهنماها و رهبران از زنان تا مردان باید از راهبر تو مجوز بگیرند.

هوش مصنوعی: برای خدمت به تو و شکار تو، از چمن زار به تو پرندگان را می‌فرستند و از جنگل‌های ترکستان بازها را می‌آورند.

هوش مصنوعی: مدح و ستایش تو باعث شده است که شاعران از سرزمین‌های یمن و حجاز به سوی غزنین بیایند و برای تو شعر بگویند.

هوش مصنوعی: آهو بره را از گوهر یاد می‌دهد، همین‌طور که شاهین پرواز را از گوهر می‌آموزد.

هوش مصنوعی: این بیت به این معنی است که تا پرنده‌ای مانند کبوتر به سمت قزوین پرواز نکند، نباید انتظار داشته باشیم که به سوی غزنین برود و از شیراز دیدن کند. به عبارتی، ابتدا باید به یک مقصد بیفتد و سپس به اهداف دیگر برسد. این مفهوم به نوعی به تسلسل و ترتیب در انجام کارها اشاره دارد.

هوش مصنوعی: ای پادشاه، در سلطنت خود نشسته و با شادی و خوشحالی بگرد و از زندگی لذت ببر.

هوش مصنوعی: در این عید، شادی و سرور را به اندازه‌ای بالا ببریم که در کنار زیبایی‌های محبوبان و لطافت زلف‌هایشان، خوشی را تجربه کنیم.

هوش مصنوعی: تو بر throne شاهانه نشسته‌ای و با گوش شنوا به ستایش‌ها گوش می‌کنی، اما من در حال توصیف و ستودن تو هستم.