هوش مصنوعی: ماه با صدای بلند اعلام کرد که روز جدیدی آغاز شده است و در یک لحظه، سپاه دشمن در پس دیوارها پنهان شدند.

هوش مصنوعی: در اینجا شاعر به کسانی اشاره می‌کند که به خاطر بی‌عدالتی یا فشارهای اجتماعی، زبان‌شان بسته شده و نمی‌توانند حرفی بزنند. این سکوت و خاموشی باعث می‌شود که صدای ضمیر و روح آن‌ها از بین برود و از حقایق و سخنان خود دور شوند. در واقع، به نوعی سردرگمی و افسردگی اشاره دارد که انسان‌ها به خاطر عدم توانایی در بیان احساسات و افکارشان تجربه می‌کنند.

هوش مصنوعی: نوشیدنی را از پنهان بیرون بیاور و به مجلس بیا، و به کارهای آن مجلس مشغول شو.

هوش مصنوعی: خانه‌ات را از حضور بیگانگان خالی کن، و باده‌ای رنگین بیاور و با خود بیاور.

هوش مصنوعی: امروز مرا مست کن و به این فکر نکن که تا کی باید هشیار بمانم، هشیار بودن را فراموش کن.

هوش مصنوعی: من هرگز حاکم شرعی را نمی‌پذیرم، زیرا زاهدی در دوران خود هستم و همواره روزه‌دارم.

هوش مصنوعی: اگرچه زاهدی و حاکمی به من نرسیده‌اند، اما اگر هم برسند، ناگزیر کار را به دست خواهم گرفت.

هوش مصنوعی: من روز و شب را به دو قسمت تقسیم می‌کنم؛ هر کدام را در یک نقطه‌ی راست نگه می‌دارم، مانند تار.

هوش مصنوعی: به آرامی و به تدریج، من همه شب را می‌گذرانم. روزها با سختی و زحمت، رنج و درد را تحمل می‌کنم.

هوش مصنوعی: من به جایی می‌آیم و چون کخ، به گوشه‌ای می‌نشینم و یکبار برای همیشه، پوست از خود می‌کنم و از گناهانم توبه می‌زنم.

هوش مصنوعی: وقتی شب مانند گاو تیره و تار می‌شود، من فرار می‌کنم و می‌گویم تا آن‌ها مرا در نگاه دارند با میخ.

هوش مصنوعی: آرزوهایم را با خود می‌گویم و به خودمی‌گویم که شب به پایان رسیده است، بلند شو و دارویی برای خواب بیاور.

هوش مصنوعی: زمانی که سرم از حال مستی و خواب سنگین بیدار شد، او را در لباس شب و با زینت‌های زیبا می‌کشم.

هوش مصنوعی: فرخی در نهایت به تو گفت که این چه حرفی بود که در حضور بزرگوار بیان کردی.

هوش مصنوعی: خواجه سید وکیل سلطان بوسهل فردی است که با او کار برای آزادگان آسان شد.

هوش مصنوعی: ای پروردگار بزرگوار، تو هستی که فضل و ادب را با کمال میل و علاقه می‌خری.

هوش مصنوعی: افراد با فرهنگ و اهل دانش را به خانه خود راه داد و به آن‌ها مکان و هویت بخشید و نیز بر ارزش و اهمیت علم و ادب افزوده شد.

هوش مصنوعی: او خواسته‌های خود را به خاطر مردم فدای کرد و ویژگی‌های نیکو و خوبش را نمایان ساخت.

هوش مصنوعی: در سراسر جهان، در مکانی باز و گسترده، همگان به فراخور اعمال خود در حال حاضر حضور دارند.

هوش مصنوعی: مردم از هر طرف به سمت او روی آورده‌اند، به‌طوری‌که راه‌ها شلوغ و پر رفت‌وآمد شده‌اند، مانند بازار پر از جمعیت.

هوش مصنوعی: هر کسی که بخواهد، می‌تواند بدون مانع وارد شود و هر چیزی که بخواهد را بگیرد.

هوش مصنوعی: هرچند که دلش بسیار می‌دهد، اما هیچ‌گاه از مال و ثروتش کم نمی‌شود و در سختی نمی‌افتد.

هوش مصنوعی: امروز با فرمانبرداری بیشتری می‌آیی نسبت به روز گذشته، و امسال که می‌آیی، با دل‌گشاده‌تری نسبت به پارسال خواهی آمد.

هوش مصنوعی: دل آدمی بار سنگینی از نگرانی‌ها و رنج‌ها را از همه می‌پذیرد، اما هرگز بر دل دشمن حتی به میزان کمی، بار فشاری نمی‌گذارد.

هوش مصنوعی: این جهان‌گشاه با وقار و بزرگوار است که در زمان حیاتش هیچ‌کس از او دلگیر و آزرده نبود.

هوش مصنوعی: خداوند می‌داند که دل جوانان به راحتی خسته می‌شود و این موضوع می‌تواند برای آن‌ها سخت و هولناک باشد.

هوش مصنوعی: هر کسی که به دنبال نام و اعتبار است، بدون شک باید با دل و جان خود تلاش کند و با چالش‌ها مقابله کند.

هوش مصنوعی: بنابراین، هر که از دیگران بپرسی، خواهند گفت که مرد بزرگ و شایسته‌ای است و برای کارهای نیک سزاوار.

هوش مصنوعی: هر روز او باید خوب باشد و همیشه بهترین چیزها در دسترسش باشد تا بتواند به کارهایش ادامه دهد.