امیرعلیشیر نوایی » دیوان اشعار فارسی » رباعیات » شمارهٔ ۳۱

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>دیدند یکی قلندر فقراندیش</p></div>
<div class="m2"><p>از منزل و خانمانش دوری شده کیش</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>گفتند که پیوسته کجایی درویش</p></div>
<div class="m2"><p>گفتا که درون خرقه کهنه خویش</p></div></div>

فانوس خیال » تصویر 12587 - امیرعلیشیر نوایی » دیوان اشعار فارسی » رباعیات » شمارهٔ ۳۱

شمارهٔ ۳۲

دیدند یکی قلندر فقراندیش
از منزل و خانمانش دوری شده کیش
گفتند که پیوسته کجایی درویش
گفتا که درون خرقه کهنه خویش

هوش مصنوعی: در این ابیات، شخصی فقیر و قلندر از خانه و زندگی‌اش دور شده است. دیگران از او می‌پرسند که کجاست، اما او پاسخ می‌دهد که درون خرقه کهنه‌اش، یعنی در دل خود و درونیاتش، حضور دارد. این نشان‌دهنده‌ی این است که او در جستجوی معانی deeper و روحانی است و از ظواهر زندگی فاصله گرفته است.

شمارهٔ ۳۰

شمارهٔ ۳۱

هوش مصنوعی: مردی که در فقر زندگی می‌کند و از خانه و خانواده‌اش جدا شده، به عنوان یک عارف و زاهد شناخته می‌شود.

دیدند یکی قلندر فقراندیش

از منزل و خانمانش دوری شده کیش

هوش مصنوعی: وقتی از درویش پرسیدند که همیشه کجا هستی، او پاسخ داد که درون لباس قدیمی‌ام هستم.

گفتند که پیوسته کجایی درویش

گفتا که درون خرقه کهنه خویش

شمارهٔ ۳۱

اطلاعات

برگردان به زبان ساده