امیرعلیشیر نوایی » دیوان اشعار فارسی » مقطعات » شمارهٔ ۳

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>هر که او راست گشت و روشن دل</p></div>
<div class="m2"><p>در سیه روز دهر بد روز است</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>شمع کو راست است و بزم افروز</p></div>
<div class="m2"><p>تا دم مردنش همه سوز است</p></div></div>

دیوان امیر نظام الدین علیشیر نوایی به سعی و اهتمام رکن‌الدین همایونفرخ - تصویر ۲۸۶

شمارهٔ ۴

هر که او راست گشت و روشن دل
در سیه روز دهر بد روز است
شمع کو راست است و بزم افروز
تا دم مردنش همه سوز است

هوش مصنوعی: شاعر به افرادی که راست و پاک‌دل هستند اشاره می‌کند و می‌گوید که در روزهای سخت زندگی، آنها همچنان روشن و شمعی برای دیگران هستند. زندگی آنها تا زمان مرگ پر از شور و سوز است، درست مانند شمعی که در یک مهمانی روشنی می‌بخشد.

شمارهٔ ۲

شمارهٔ ۳

هوش مصنوعی: هر کسی که راست و دارای دل روشن باشد، در روزهای تاریک زمانه بدی به سر خواهد برد.

هر که او راست گشت و روشن دل

در سیه روز دهر بد روز است

هوش مصنوعی: شمع وقتی که می‌سوزد و فضای جشن را روشن می‌کند، تا لحظه‌ای که خاموش شود، همیشه در حال سوختن و از خود نور دادن است.

شمع کو راست است و بزم افروز

تا دم مردنش همه سوز است

شمارهٔ ۳

اطلاعات

برگردان به زبان ساده