گنجور

شمارهٔ ۲۷

چو عزت بایدت ترک طمع کن
گدایان را ازین معنی است خواری
مه از خورشید روشن چون ضیا خواست
سیه رو گشت از آن بی اعتباری
درفشان گشت چون بر فرق مردم
بشاهان چتر شد ابر بهاری

اطلاعات

وزن: مفاعیلن مفاعیلن فعولن (هزج مسدس محذوف یا وزن دوبیتی)
قالب شعری: قطعه
منبع اولیه: ویکی‌درج

* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.

برگردان به زبان ساده

چو عزت بایدت ترک طمع کن
گدایان را ازین معنی است خواری
هوش مصنوعی: اگر می‌خواهی محترم و عزتمند باشی، باید از طمع ورزی بپرهیزی. در غیر این صورت، مثل گدایان خوار و ذلیل خواهی شد.
مه از خورشید روشن چون ضیا خواست
سیه رو گشت از آن بی اعتباری
هوش مصنوعی: ماه که نورش از خورشید می‌تابد، وقتی خواست از آن نور بگیرد، به خاطر بی‌اعتباری‌اش سیاه و ناچیز شد.
درفشان گشت چون بر فرق مردم
بشاهان چتر شد ابر بهاری
هوش مصنوعی: وقتی که ابرهای بهاری بر سر مردم سایه می‌افکنند، گویی بر سر شاهان چتری درخشان قرار گرفته است.