هوش مصنوعی: به خاطر محبت بی‌پایانت، به کلبه‌ام قدم می‌گذارم؛ چرا که من بنده تو هستم و این خانه نیز خانه تو محسوب می‌شود.

هوش مصنوعی: شب در کوی محبوب، چه حادثه‌هایی رخ داده است که در روز، مردم شهر و کوه و دمن بر سر زبان‌ها، فقط صحبت از تو می‌کنند.

هوش مصنوعی: من در مقام یک گدا هستم و تو جوان ثروتمند باده‌فروش. از تمام شراب‌ها و خزانه‌ای که داری، چیزی به من ببخش.

دیده من از خاک پای تو بینا گشت زیرا مردم چشم من، گُل‌میخ آستانه توست. (گُل‌میخ‌: میخ سر پهن آهنی و یا چوبی.   آستانه‌: قسمت پایین چهارچوب در)

هوش مصنوعی: دل من پر از شوق و شادی است و در دستان ظلمت و سختی قرار دارد. هر کجا که نگاه می‌کنم، نشانه‌ای از تو را می‌بینم.

هوش مصنوعی: ای مطرب، صدای نغمه‌های تو در دیر پیچید و رندان بر اساس آن ترانه، پایکوبی می‌کنند.

هوش مصنوعی: هر چه آرزوها دور و بعید به نظر می‌رسند، ولی ای چرخ، وقتی بیدلان به تو نگاه می‌کنند، می‌بینند که برای رسیدن به آن‌ها تنها به یک ترفند یا بهانه نیاز است.

ای فانی! از روزی که گرفتار عشق مغبچگان گشته‌ای سرود راه فنا، نغمه مغانه تو گشته‌است. (راه‌: اصطلاح موسیقی)