هوش مصنوعی: دوست از من جدا می‌شود و این برایم دشوار است. درد جدایی بر وجودم سنگینی می‌کند و زخم فراق بر دلم نشسته است.

هوش مصنوعی: ای رفیق، بگو کجا می‌توانم شادابی و سرزندگی را پیدا کنم وقتی که نوشیدنی بدون حضور او، مانند زهر کشنده است؟

هوش مصنوعی: یا اینکه قلبم به خاطر عشق سوزانده شده یا اینکه از درونم شعله‌هایی زبانه کشیده و نشانه‌های آن در هر مکانی که می‌روم دیده می‌شود.

هوش مصنوعی: او همچون خورشید زیبایی من است و عجیب نیست اگر عمر گرانبهای من به سرعت سپری شود، چرا که او این چنگالِ جدایی را به زندگی‌ام می‌زند.

هوش مصنوعی: هرچقدر هم که صبر و شکیبایی داشته باشم، در دل من جای آن چیزی که به یاد اوست از بین می‌رود وقتی که موج فراقش به اوج می‌رسد.

هوش مصنوعی: به نظر می‌رسد تلاش‌های من برای دوری از او، باعث نابودی‌ام می‌شود. گویی مرگ نسبت به درد جدایی‌ام بی‌توجه است و از تاثیر آن غافل مانده است.

هوش مصنوعی: این هیجان و شوق رستاخیز در میان جمعی از دل داغدار من نشأت می‌گیرد و ناشی از صدای بلند و طنین‌افکنده‌ی کاروان نیست.

هوش مصنوعی: تا چه زمانی در محافل مختلف جای خود را پیدا کند، داستان عشق من افسونی است که در هر جمعی نقل می‌شود.

هوش مصنوعی: اگر جان همراه محبوب برود، چه اشکالی دارد اگر بمیرد؟ زنده بودن چه فایده‌ای دارد وقتی زندگی در کنار بی‌جان‌ها و بی‌احساس‌ها دشوار است.