هوش مصنوعی: امشب در میکده هستم و به خاطر مستی محبوبم، هر لحظه قلبم را از دست می‌دهم و غرق در شادی و سرخوشی‌ام.

هوش مصنوعی: هر لحظه مانند پری، به زیبایی و جذبه او جذب شده‌ام و از شوق و هیجان، همچون دیوانگان فریاد می‌زنم. امروز شب، حال و هوای خاصی دارد.

هوش مصنوعی: دستت مانند گیسویی است که گاهی بر چانه‌ات افتاده و دراز شده است، زیرا امشب به قدری خسته و بی‌حال شده‌ای که زیر قدم‌هایش دراز و بی‌جانی به نظر می‌رسد.

هوش مصنوعی: نمی‌توانم از چنگال زیبایی‌های او رها شوم، چون دل من به خاطر آن زلف‌های پر پیچ و تابش به این زنجیر دلبستگی‌ام چیره شده است. امشب احساس می‌کنم که این وابستگی عمیق‌تر از همیشه است.

هوش مصنوعی: شمع آن چهره مانند پروانه وجودم را سوزاند تا تو نگویی که امشب اثری از من باقی مانده است.

هوش مصنوعی: امشب، زیبایی بت مسیحی به قدری من را مجذوب کرد که از خجالت و ننگ خودم رهایی یافتم.

هوش مصنوعی: چرا امروز فانی نمی‌تواند به هوش بیاید، وقتی که آن دختر شراب‌خور به این حال درافتاده؟