هوش مصنوعی: امشب خیال چهره محبوب در دلم در حال رقص و شوق است و این احساس باعث می‌شود که ناخودآگاه اشک‌هایم بریزد.

هوش مصنوعی: اگر شمع در حال سوختن بر حال من دل بسوزاند، بگذار در این شب تنها خودم را تسلا دهم، چرا که در غم دوری‌ام تا صبح همچنان همین وضعیت خواهد بود.

هوش مصنوعی: حالم به قدری دگرگون است که انگار آرزوی دیدن آن پری را دارم، طوری که می‌خواهم امشب به شکل دیوانه‌وار به کوه و دشت بروم.

هوش مصنوعی: همسایه‌ها بر بام‌ها نشسته‌اند و به تماشای مجنون نگاه می‌کنند. مجنون امشب به خاطر گریه و اشتیاقش بی‌قرار و ناآرام شده است.

هوش مصنوعی: اگر اشک‌هایم آنقدر زیاد شود که تو را غرق کند، ای نصیحت‌گر، برای مدتی از نصیحت کردن خودداری کن و کمی با ما بگذار تا امشب.

هوش مصنوعی: در دل غمگینم از زندگی، جالب این است که از کاروان عمر، هیچ نشانی برای من در این دیار غریب به جا نخواهد ماند. امشب بار دیگر به یاد گذشته‌ها می‌اندیشم.

هوش مصنوعی: ای ساقی، دیگر به من شراب نده، زیرا که جان رنجورم امشب می‌خواهد از این بدن غمگین جدا شود.

هوش مصنوعی: هزاران شب از دوری به سر آمده، اما روزی که فرارسیده را نمی‌بینم، چون من اگر هزار شب هم انتظار بکشم، باز هم روز را نخواهم دید.