هوش مصنوعی: اوه، در زمان گل‌های خوشبو، چهره زیبای محبوبم از من جداست و این جدایی همچون خارهایی است که آتش درونم را نیز می‌سوزاند.

هوش مصنوعی: از جدا شدن من و محبوبم، ابرها تحت تأثیر بهار من به حالت غمگینی در آمده‌اند. ابرها در حال گریه کردن هستند چرا که من و یارم از هم دوریم.

هوش مصنوعی: فراقی وجود دارد که وقتی محبوب از من دور می‌شود، دل از جان جدا می‌شود و جان نیز از بدن به شدت رنج می‌برد و جدا می‌گردد.

هوش مصنوعی: آن معشوق زیبا از این جدایی دلشکسته است، همچون جان که از بدن بیمار جدا می‌شود.

هوش مصنوعی: به خاطر تکرار آمد و رفت و زدن به در و دیوار، احساس می‌کنم که همه چیز از هم جدا شده است. من آنقدر به در و دیوار آن مکان نزدیک شدم که گویی دیگر هیچ ارتباطی بین آنها نیست.

هوش مصنوعی: ای ساقی، دارویی بده تا در می بیفکنم، زیرا نباید که دل من از محبوب جدا باشد و هوش خود را از دست بدهم.

هوش مصنوعی: گرمی و طراوت دنیا را از دست بده و وقتی به عشق و محبت واقعی رسیدی، دل از نشانه‌های ظاهری و زودگذر این دنیا جدا کن. اگر به دنبال رسیدن به حالتی از بی‌خودی و شگفتی هستی، باید از زیبایی‌های فانی و زودگذر هم فاصله بگیری.