هوش مصنوعی: دل من به خاطر غم تو آرام ندارد، من او را تا چه زمانی می‌توانم به سوی تو ببرم و بازگردانم.

هوش مصنوعی: زاغی که در حال جنون از دیوانگی بر روی سرم می‌نشیند، طعمه‌ای برای زخم سر من شده است.

هوش مصنوعی: می‌خواهم از کوی تو دور شوم، حتی اگر حس کنم این کار برایم سنگین‌تر از خود سایه‌ام باشد.

هوش مصنوعی: لیلی و مجنون از هم فاصله گرفته‌اند، اما من عاشق خودم را دوست دارم و او را به صفا می‌شناسم.

هوش مصنوعی: عشق من آنقدر بزرگ و عمیق است که نمی‌توانم ادعا کنم که فقط بنده‌اش هستم. این تنها بخشی از وجود من است، زیرا من مانند خاک پای او هستم.

هوش مصنوعی: بدن تو در مقابل زیبایی آن گل محو و سرگشته شده است، ای کسی که باده را به دست می‌گیری، از حریم محبوب او دور نشو.

هوش مصنوعی: سگ او به دنبال دردی که داشت، به سمت من آمد، اما با یک نگاه دیوانه‌وار به ساغرم، او را مدهوش کرد.

هوش مصنوعی: اگر روحانی به نیت خود، دانه‌های تسبیح مرا بشمارد، توجه کن که من در این دنیا به چیز فانی و زودگذر بها نمی‌دهم.