هوش مصنوعی: چقدر زیباست که با خاری در مژه‌هایش، صد هزار دل را به درد می‌آورد و تو را به اسارت دو گل رخسارش در می‌آورد، که خودشان نیز صد هزار دل را تحت تاثیر قرار می‌دهند.

هوش مصنوعی: نگذار که تلخی‌های پاییز، زیبایی‌های بهار را تحت تأثیر قرار دهند، زیرا که چهره‌ی تو مانند گلی تازه شکفته است.

هوش مصنوعی: ای دل، از ناله و شکایت دست بردار، زیرا وقتی که دوست خود را به نمایش بگذارد، چه اختیاری از تو خواهد ماند؟

هوش مصنوعی: در اینجا به نوعی به شفابخشی اشاره شده است که در کلبه‌ای ساده وجود دارد. گلرنگ نماد زیبایی و شگفتی است که می‌تواند به او آرامش دهد. گاهی اوقات این زیبایی می‌تواند به مشکلات و دردهایی که شخص تجربه می‌کند کمک کند و آنها را کم‌رنگ کند. مانند غنچه‌ای که در اوج زیبایی‌اش درد و رنج را به فراموشی می‌سپارد.

هوش مصنوعی: هرچه زمان می‌گذرد، از نوشیدن نوشیدنی غافل نشو، زیرا این لذت می‌تواند تو را از غم و اندوه روزگار نجات دهد.

هوش مصنوعی: اگر دامن خود را به خاطر دیگران به خاک بیفکنید و باز دلتنگی و مشکلاتی به سراغتان بیاید، بدانید که این درد و رنج می‌تواند از افرادی که به آنها وفادار بوده‌اید، ناشی شود.

هوش مصنوعی: به در باد نرو و خودت را فراموش نکن، زیرا در وادی فقر، بار سنگینی نیست که بتوانی آن را تحمل کنی.