هوش مصنوعی: ای چهره‌ی درخشان تو همچون شمعی است که چشم‌های مردم را روشن کرده است. وجود تو، به انسان‌ها نوری بخشیده و باعث شده که جهان را به زیبایی ببینند.

هوش مصنوعی: این بیت به بیان این نکته می‌پردازد که ملک و حکومت به دنبال خاک و سرزمین تو هستند و آسمان نیز به خاطر شکل‌گیری و ترتیب ملک تو در حال تلاش و فعالیت است. به عبارت دیگر، آنچه تو داری و خصلت‌ها و ویژگی‌های تو، سبب جذب دیگران به سوی تو می‌شود و حتی forces طبیعی نیز در خدمت تو هستند تا تو را برپا کنند.

هوش مصنوعی: دست قدرت به‌خوبی هنری زیبا در خلقت تو به‌وجود آورده و در آن مکان، گنجینه‌ای از حکمت را به‌صورت پنهانی قرار داده است.

هوش مصنوعی: از علم خداوند که به آموزش باارزش نام‌ها داده شده، در میان دانشمندان، مفهومی عمیق و پسندیده به وجود آمده است.

هوش مصنوعی: گاهی یک کودک با سی روزه خود، نکات و درس‌های پنهانی را از علم الهی به کسانی که چهل سال تجربه دارند، بیان می‌کند.

هوش مصنوعی: پرندگان بوستان علوی که غذایشان ذکر و یاد توست، همگی به خاطر صدای دلنوازشان، سرهای خود را به پیش تو فرود آورده‌اند.

هوش مصنوعی: تنها یک پرنده وحشی وجود دارد که برای تو سرش را پایین نمی‌آورد و به همین خاطر در گردن او، زنجیر عذابی از خشم خداوند افتاده است.

هوش مصنوعی: تو در عالم آسمانی و فرشتگان به خاطر مقام والایی که داری، خلافت و رهبری بر انسان‌ها و موجودات دیگر به تو اعطا شده است.

هوش مصنوعی: وقتی رقیب خیره‌سر از تخت پادشاهی بیرون رفت، برای تو هم سروری و هم افتخار به ارمغان آمد.

هوش مصنوعی: تمامی فرشتگان به نزد تو سر فرود می‌آورند، زیرا از آن معنایی که تو پیدا کردی، از سایه‌ی الهی سر بلند کرده‌ای.

هوش مصنوعی: از زیبایی شراب کوثر، ساقیان می‌نوشند و در بزم تو، هزاران گل مانند گل‌های لاله در باغ بهشتی می‌رویند.

هوش مصنوعی: نمی‌دانم چه اتفاقی افتاده است، با وجود اینکه خداوند به شما دستور داده بود به نزدیک شدن به چیزهای ممنوعه نزدیک نشوید، چرا با دوستت درباره نکته‌ای صحبت کردی که به شما آسیب می‌زند.

هوش مصنوعی: چرا باید دو انسان معصوم و پاک بهشتی به خاطر یک جادو یا فریب، تحت تأثیر کمال زهد دو نفر که ناپسند و گناهکار هستند قرار بگیرند؟

هوش مصنوعی: آیا به خاطر آن روز نیست که دل من به شدت شکسته شد، به خاطر این درد که چرا دشمن تو دستور داده است به بنده‌ات بی‌توجهی کند؟

هوش مصنوعی: وقتی که زلف زیبا و نرم یک دختر را به دست دادی، روزگارت دچار آشفتگی و تیرگی شد.

هوش مصنوعی: وقتی که انسان کامل از بهشت در دشت غم و اندوه بیرون می‌افتد، دچار رسوایی می‌شود و مثل غولی در بیابان سرگردان می‌ماند.

هوش مصنوعی: سیه رویی و راندن از درگاه، غم دوری و سختی‌ها چه اهمیت دارد وقتی که تنها به خاطر یک لذت مادی تحمل می‌شود؟

هوش مصنوعی: سال‌ها به دعا و توبه پرداخته شده و در برابر زمین فرود آمده‌اند، اما این کار باعث شده که جهان به شدت تحت تاثیر قرار گیرد و به نوعی از اشک‌ها و گریه‌ها پر شود.

هوش مصنوعی: دل من از صدای دلشکسته و ناله‌ها آزرده شده است. در واقع، من اشتباه کرده‌ام که فکر کردم سنگ سخت هم از درد جدایی به زخم می‌آید.

هوش مصنوعی: هرگونه که بدبختی به سراغت آمد، آن توبه‌ای که کردی رد شد و سال‌های زیادی از بی‌نیازی سلطانی را به همراه داشت.

هوش مصنوعی: هرچند که تو را به سلطنت اصلی نرساندند، اما به طور کلی، حکومت بر جهانی را به دست آوردی.

هوش مصنوعی: والی آنقدر قدرت و ثروت داشت که هیچ کس نمی‌توانست به او نزدیک شود، اما یک خطا کافی بود تا مکر و فریب شیطان بر او غلبه کند.

هوش مصنوعی: چطور باید نیازهای خود را بیان کنم تا آن درد و مشکل برطرف شود؟ سپس به ناچار و با ترسی فراوان تسلیم خواهم شد.

هوش مصنوعی: ای شخص غافل، تو که فرزندان خود را می‌شماری و فکر می‌کنی که از آن‌ها جدا هستی، در هر لحظه کارهای ناپسندی انجام می‌دهی، اما به هیچ وجه از آن‌ها پشیمان نیستی.

هوش مصنوعی: این ظاهری که در ابتدا وجود دارد، تنها نشانه‌ای از خالق حق است و اساس جهان به دست او سامان یافته است؛ همچون بناهایی که به تدریج خراب می‌شوند.

هوش مصنوعی: در اینجا شاعر به نوعی اعتراف می‌کند که وجود انسان به خاطر نفس و صفات اوست. او به این نکته اشاره می‌کند که باید به این نفس اهمیت بدهیم و آن را پرستش کنیم، در حالی که در نهایت خاک و سرشت مادی ما بر سر این نفس سنگینی می‌کند و ممکن است به آن ظلم کند. در واقع، شاعر به تضاد بین روح و جسم اشاره دارد و به این موضوع فکر می‌کند که چطور جسم مادی می‌تواند بر روح تاریک تأثیر بگذارد.

هوش مصنوعی: دنیا به روشنایی آفتاب می‌درخشد، اما تو مانند خفاشی هستی که همچنان در تاریکی شب پنهان شده‌ای.

هوش مصنوعی: زبان نفس کافر شده از انسان، زیرا می‌ترسم وقتی بگوید "لا اله الا الله"، نتوانم از پی او بروم.

هوش مصنوعی: زمانی که روحی بزرگ و پرتوان وارد مکانی شود، آنجا نمی‌تواند همه چیز را در خود جای دهد. حتی اگر بخواهی تمام خواسته‌ها یا آرزوهای خود را در آن جا قرار دهی، باز هم ظرفیت آن اجازه نمی‌دهد.

هوش مصنوعی: اگر درون یک ذره سرگشته و گیج شود، مانند این است که خورشید درون یک قطره آب آلوده دریا پنهان شده باشد.

هوش مصنوعی: این شعر به نوعی انتقاد از ضعف ایمان و مسلمانانی است که در برابر دشمنان خود، به جای استقامت و قدرت، سست و بی‌عزم به نظر می‌رسند. شاعر به وضوح می‌گوید که اگر کفار بخندند و بر مسلمانان مسلط شوند، ممکن است در نهایت شرم کنند و به این فکر بیفتند که آیا واقعاً در چنین شرایطی می‌توانند خودشان را مسلمان واقعی بدانند یا نه. این شعر به اهمیت استقامت و قاطعیت در ایمان اشاره دارد.

هوش مصنوعی: معنی این بیت به زبان ساده این است که ای محبوب من، به خودت رسیدگی کن و ببین چه لذتی در اطاعت و بندگی از آن وجود دارد. اگر بندگی را خوب نمی‌دانی، باید تجربه‌اش کنی تا به عمق این معنا پی ببری.

هوش مصنوعی: اگرچه ممکن است شهادت و گواهی‌ات بر زبانت باشد، اما در واقع قلبت با غفلت و فراموشی قدرت پذیرش و صداقت را از دست داده است.

هوش مصنوعی: وجود پاک طاوسان آسمانی، به دلایل عقلانی، نمی‌تواند در دنیای محدود مادی قرار بگیرد.

هوش مصنوعی: اما برای سرگرمی، پرنده‌ای بازیگوش مانند یک چرخ، حرکاتی دورانی انجام می‌دهد، مانند چرخ‌های پایین و بالایی که در حرکت‌اند.

هوش مصنوعی: این بیت به این معناست که کتاب الهی و عظیم آنقدر سنگین و ارزشمند است که اگر یک حرف از آن بر زمین بیفتد، می‌تواند تاثیر بزرگی بر آسمان‌ها بگذارد. در واقع، این بیانگر اهمیت و دانش عمیق موجود در کلام الهی است که می‌تواند بر تمامی جهان تأثیر بگذارد.

هوش مصنوعی: این بیت به نوعی اشاره دارد به بی‌حاصل بودن تلاش برای جلب توجه و شنیده شدن در شرایطی که ارزش و اهمیت کلمات و حرف‌ها زیر سوال است. وقتی زمان ساختن و شکل‌گیری چیزی با ارزش فرا می‌رسد، ممکن است برخی افراد تنها به دنبال شهرت یا تاجری زودگذر باشند، بدون آنکه توجهی به عمق و محتوای کلام داشته باشند.

هوش مصنوعی: پادشاهان و بزرگانی که از دعای خدا بر این که برتر از سلیمان باشند، ناخوشنودند، نشان از ناپسندی چنین کارهایی دارند.

هوش مصنوعی: اگر به خاطر سستی و تنبلی خود، نتوانی به چیزی دست پیدا کنی، حتی دانه‌ی پوسیده‌ای را هم که در دست یک مور است، از او نخواهی گرفت.

هوش مصنوعی: روز قیامت، قامت زیبا و دلربای نیکان را به شمار می‌آورند. به نظر می‌رسد که به دلیل کمبود ایمان، درک ما از بهشت و جهنم و دائمی بودن وصال و جدایی آنان ناتمام است.

هوش مصنوعی: خوشا به حال کسی که در باغ خلقت زندگی می‌کند و به دلیل نادانی، درخت نعمت و خوشی را با درختی که زشت و بی‌فایده است، اشتباه می‌گیرد.

هوش مصنوعی: وجود خوبی و بدی بر اساس قوانین و تقدیر الهی تعریف می‌شود، حال آنکه تو باید از محدودیت‌های دستورات دینی فراتر بروی و آزادانه بیندیشی و عمل کنی.

هوش مصنوعی: اما آن بندی که بر گردنت است مانند رگ حیاتی، به سادگی نمی‌توان آن را از گردن جدا کرد.

هوش مصنوعی: نمازی که به خاطر عبادت و بندگی آمده‌ای باید با آداب و اصولش به جا آورده شود، و در صورت عدم رعایت آنها، نمی‌توان عذر و بهانه‌ای داشت.

هوش مصنوعی: اگر یاد تو بر دلم نشیند، همانا تو از انسانی هستی که با وجود قدرت و نیرومندی‌ات، می‌توانی بر سرزمین‌ها آتش بریزی و آنها را ویران کنی.

هوش مصنوعی: اگر به جمعی از مردم بپیوندی و از مسجد خارج شوی، بهتر است که دیرتر بیرون بیایی، زیرا از این مسجد، صد بار بهتر است که رهبری را انتخاب کنی که در آنجا حضور دارد.

هوش مصنوعی: راهب برای سجده وضو می‌گیرد، اما تو قبل از خداوند بدون غسل و پاکیزگی، بر خاک سر بر می‌سری.

هوش مصنوعی: هر چیزی که قصد داری به دیگران کمک کنی، باید با ذهنی آرام و نیت پاک انجام دهی. وقتی بخواهی چیزی را ببخشی، باید نیت و احساس واقعی‌ات را در نظر بگیری و آن را با دقت و توجه انجام دهی.

هوش مصنوعی: اگر کسی از بین چهل نفر یاری کند، باید همگان از او بهره‌مند شوند. اگر تمام اموال تو نیز به اشتراک گذاشته شود، همه باید در آن سهم داشته باشند.

هوش مصنوعی: اگر روزه‌ای در ماه رمضان بگیری، باید به طور درست و طبق اصول آن عمل کنی. اگر هم توانایی انجام این کار را نداری، بهتر است بگذاری و به فکر تأمین نان و معیشت خود باشی.

هوش مصنوعی: کجا می‌توانم نان تکه‌تکه‌ات را پیدا کنم؟ مانند ذره‌ای که اگر هنگام افطار باشد، از ماه مهرت به من غذا بدهی.

هوش مصنوعی: اگر روزه نمی‌داری یا سجده نکرده‌ای، خود را معذب نکن. و اگر هم وضو گرفته‌ای، از آب جو و زحمت آن ناراحت نباش.

هوش مصنوعی: اگر به خاطر علاقه‌ات به اسلام بخواهی حج برگزاری کنی، ناگهان متوجه می‌شوی که آیا کالای مکه گران است یا ارزان.

هوش مصنوعی: اگر امید بهره‌مندی از کار نیکو وجود داشته باشد، در این صورت فرقی ندارد که در کدام دین باشی، آیا مسلمان یا نصرانی؛ چون همه در تلاش برای رسیدن به خیر و نیکی هستند.

هوش مصنوعی: اگر امید به نفع خوب داشته باشی، هیچ بهانه‌ای مانند ترس از راه یا کمبود سرمایه و ضعف جسمانی نباید مانع تو شود.

هوش مصنوعی: ای مؤمن مسلم، ایمان تو تنها به اسلام محدود نیست. اگر به این اصول پایبند نباشی، ممکن است در باطن به کفر دچار باشی.

هوش مصنوعی: درشتی‌های بدنت به تو فرم و اندامی می‌بخشد، اما به‌طوری که از طریق مجرایی خاص، شبیه به شکل سوهان دیده می‌شود.

هوش مصنوعی: اگر در زندگی با مشکلات و ناعدالتی‌ها روبه‌رو شدی، نباید از انصاف و مهربانی فاصله بگیری. چون اگر به آن درشتی و سختی‌ها توجه کنی، آن‌ها را برتر از انصاف خود نخواهی دانست.

هوش مصنوعی: برای جذب توجه دل همیشه زیبا و خوشبو باش، اما خودت را از زیبایی‌های ظاهری فراتر ببر و به عمق و ارزش‌های درونی اهمیت بده.

هوش مصنوعی: اگر مانند قارون به تو ثروت و گنج‌های پنهان دهد، باید بدانی که به این ثروت در دنیا نمی‌توانی به جز ویرانی چیزی بیابی.

هوش مصنوعی: درون لباس و پوشش تو، هزاران معبود و زیبایی نهفته است و تو می‌توانی خودت را در حالتی فراتر از طبیعت و عادت نشان دهی.

هوش مصنوعی: به جز امید و آرزو، چیزی در دل نکارید، چون نمی‌توان انتظار داشت که از دانه‌های پراکنده، نتیجه‌ای به دست بیاید.

هوش مصنوعی: در مزرعه‌ی جان، نگهداری از حرص و هوس لازم است. اگر آتش این خواسته‌ها در خرمن وجود داشته باشد، به راستی که این نحوه‌ی کشاورزی صحیحی نیست.

هوش مصنوعی: اگر در انبار غلات آتش سوزی رخ دهد، محصولات نابود خواهند شد. حتی اگر باران شدیدی ببارد و اشک‌های انسان به شکل سیل درآمده و طغیانی ایجاد کند، باز هم چیزی به آن خرمن نخواهد رسید.

هوش مصنوعی: اگر فرشته‌ای در قالب انسان ظاهر شود، راه وسوسه‌های شیطانی را نشان می‌دهد تا تو را به سوی مهمانی‌اش دعوت کند.

هوش مصنوعی: دستت پر از عطر گل‌های خوشبو است تا بتوانی او را مست کرده و در دنیای زیبا و شیرین گل‌ها غرق کنی.

هوش مصنوعی: آسمان از تو در امان نیست، زیرا با این کارهای شیطانی‌ات، از قهر خدا نمی‌ترسی. پس چطور می‌توانی احساس امنیت کنی؟

هوش مصنوعی: گاهی که به دست کسی که به خون و رنگ خرمی آغشته است، سنگی می‌افتد، رنگ آن از اثر رخدادهای گذشته تغییر می‌کند و جلوه‌ای زیبا به خود می‌گیرد.

هوش مصنوعی: در موقعی که می‌خواهی چیزی را ببخشی، باید به اندازه‌ای بی‌نیاز باشی که حتی کوچک‌ترین بخشش تو هم بر دیگران تاثیر بگذارد و احساس کنید که مثل بارانی بر زمین می‌بارید.

هوش مصنوعی: هرچند که نفس تو مانند فرعون است و خود را بزرگ می‌داند، اما اگر روزی فرعون ظاهر شود، نباید به خدمت او خرسند باشی و خود را از او جدا نکن.

هوش مصنوعی: هر کس که قدرت و سلطه‌ای مانند فرعون و هامان داشته باشد، اگر به تو کمک کند و دست تو را بگیرد، تو می‌توانی با همین قدرت، بر هر کسی که بخواهی تسلط پیدا کنی و به مقام بلندی برسی.

هوش مصنوعی: موسی اگر از سرزمین فرعون بیاید، نترس! چرا که هر لحظه عصای او مانند یک ساز در دستش به نمایش درمی‌آید.

هوش مصنوعی: این بیت به معنای آن است که چطور از قدرت و تاثیر یک شخص، مانند سایه‌ای که از عصایش بر زمین می‌افتد، می‌توان به دفع بلایای بزرگ و مشکلاتی که زندگی را تهدید می‌کنند، دست یافت. در واقع، اشاره به این دارد که با وجود یک نیروی بزرگ و نافذ، می‌توان بر مشکلات غلبه کرد.

هوش مصنوعی: عروس زیبا و جذاب تو همچون ماه در میان ستاره‌هاست. اگر از خواب بی‌خبری بیدار شوی، زیبایی‌اش را می‌تونی بهتر ببینی.

هوش مصنوعی: اگر تو مانند عروسان لباس‌هایی به رنگ‌های زیبا و زنده بپوشی، آن‌گاه بر مردانی که برهنه‌اند، این پوشش زیبا تأثیر بیشتری خواهد داشت.

هوش مصنوعی: اگر دنیای تو به اوج و کمال برسد، باید از خودخواهی و غرور دست برداری و به پرسشگران و افرادی که در کنار تو هستند، با لبخند و شادی پاسخ دهی.

هوش مصنوعی: هر صبح، آسمان به تو آسیبی می‌زند و هر لحظه، از بالای تو غمی به سراغت می‌آید که تو را به حالت بی‌خودی می‌برد.

هوش مصنوعی: اگرچه از زیورها و زیبایی‌ها برخورداری، اما وقتی که دنیا با تو چنان رفتار کند که مانند گوشتی تحت تأدیب باشد، توانایی حرکت و عکس‌العمل نخواهی داشت.

هوش مصنوعی: اگر کلمات حقی بر زبانت نرود، نشان از نادری آن دارد، و اگر صدها راه خوشی و لذت را بر زبان بیاوری، کلام حق خود را نخواهد نشان داد.

هوش مصنوعی: درسها و زیبایی‌های چهره‌ات مانند آیات قرآن در مصحف نقش بسته است و زیبایی‌هایت همچون نشانه‌هایی دلربا و جذاب در آن جلوه‌گرند.

هوش مصنوعی: اگر نزد یکی از عزیزان و دوستان خود یک درم (پول) دارید، برای دریافت محبت و دوستی‌اش، اگرچه او هم مانند یوسف مصری زیبا و نیکو باشد، باید او را در بند محبت خود قرار دهید.

هوش مصنوعی: اگر تو بخشش نکنی یا از کسی رو برنگردانی، حتی اگر صد بار دیگران برایت شفاعت کنند یا ضامن تو شوند، این کار به صلاح تو نیست.

هوش مصنوعی: اگر گنجینه‌ای از ثروت نزد تو باشد و آن شخص نیازمند تو شده باشد، هر چقدر هم که او را در نیازی قرار داده‌ای، باز هم باید به او کمک کنی و خوبی‌های خود را نثار او کنی.

هوش مصنوعی: اگر کسی با احترام و تعظیم به آسمان تو نزدیک شود و دستت را بگیرد، بدان که او را به اندازه خاکی که زیر پای توست، نادیده می‌گیری.

هوش مصنوعی: اگر آتش صد سال به کار خود ادامه دهد و از روشنی مجوس بهره‌مند شود، تنها یک لحظه که درون آن افول کند، تمام آن روشنایی را نابود می‌کند و از بین می‌برد.

هوش مصنوعی: به دلیل تاریک و غلیظ بودن لباست، به گونه‌ای می‌پوشانی خودت که نه دامن‌ات قابل تشخیص است و نه گریبان‌ات.

هوش مصنوعی: اگر کرمی را از درون خود بیرون بکشند، همانی که باعث رسوایی‌ات شده، باید بدانی که آن کرم هم در تاریکی گور تو بوده و هم در پارچه‌ای که به عنوان کفن به تو می‌پوشانند.

هوش مصنوعی: بدن تو مانند ریسمانی است که جان را به خود متصل کرده، و اگر از این قید آزاد شوی، بی‌پرده و بدون حجاب، همواره درگیر بازی‌های زندگی خواهی بود.

هوش مصنوعی: گاهی در لحظات خوشی و لذت، روح در بازی و عشق با معشوقان به سر می‌برد، و هر خوشی جسمی تو را به یک نعمت روحانی نزدیک‌تر می‌کند.

هوش مصنوعی: تعجبی ندارد که در درون تو روحی مرده است و با وجود زنده بودن، تنها نفس می‌کشی. به جای بهره‌مندی از فیض روحانی، به لذت‌های دنیوی راضی شده‌ای.

هوش مصنوعی: این جمله به این مفهوم اشاره دارد که نفس انسان می‌تواند به اندازه یک سگ باشد، و اگر کسی به نفس خود توجه نکند و آن را سرکوب نکند، در واقع به صفاتی غیر انسانی تبدیل می‌شود. در نتیجه، فردی که تحت تاثیر غرایز و خواسته‌های نفسانی قرار می‌گیرد، از فضائل انسانی دور می‌شود و به یک زندگی غیر اخلاقی و بی‌اهمیت تن می‌دهد. در نهایت، نشانه‌های انسانیت و دیانت در او کمرنگ می‌شود.

هوش مصنوعی: آدم‌های ناتوان و بی‌عمل که مانند زنان ناتوان هستند، در واقع به حکم ناتوانی خود، مانند سگ‌هایی شده‌اند که به آنها بی‌احترامی می‌شود، نه به خاطر کم‌بودن اعتبار خود، بلکه به دلیل خیانت و بی‌وفایی که در خود دارند.

هوش مصنوعی: به تماشا بنشین و ببین که چطور برخی افراد به خاطر خودخواهی و کبرشان، با وجود اینکه در واقع هیچ کاره‌اند، خود را به زعم خود قوی و دلیر نشان می‌دهند. در حالی که اگر مانند یک یوز در مرتفع‌ترین نقطه زندگی کنند، فقط به خودشان فریب می‌دهند و در واقع در وضعیت نامناسبی قرار دارند.

هوش مصنوعی: فکر نکنی که او بی‌خاصیت است، از زیر ران او می‌فهمی که یوزی که در اینجا است، به جز از سوارکاری نمی‌تواند باشد.

هوش مصنوعی: اگر از می و شراب مست نشوی و به حالتی بی‌خود در نیایی، چگونه ممکن است که لباس‌ات چاک شود؟ آیا از این دامان آلوده به گناه و دنیا فانی، گریبان‌ات چاک نخواهد شد؟

هوش مصنوعی: تنها مشکل تو از بیرون به خاطر نوشیدنی نیست، بلکه یک مشکل درونی نیز هست که باعث این وضعیت شده است تا متوجه شوی.

هوش مصنوعی: این شعر اشاره به این دارد که در زندگی، نمی‌توان همیشه با تردید و احتیاط، سمت و سویی را انتخاب نکرد و در هر طرف دامن کشید. در نهایت، این رفتار باعث پشیمانی خواهد شد و باید تصمیمات قاطع‌تری اتخاذ کرد.

هوش مصنوعی: هرچند که این آشفتگی و انحرافی که داری به پدر و خانواده‌ات برمی‌گردد، اما بخشی از آن ناشی از امیال نفسانی و وسوسه‌های شیطانی نیز هست.

هوش مصنوعی: در این بیت، گوینده به حالتی از ناچاری و ناراحتی اشاره دارد. او می‌گوید که هیچ راهی برای فرار از مصیبت‌ها و مشکلات ندارد و به حالتی متاسفانه به درگاه خداوند شکایت می‌کند. او با اشک و اندوه از ظلم و بی‌عدالتی‌هایی که بر او رفته صحبت می‌کند و به نوعی به تنهایی و بی‌کسی خود اشاره دارد.

هوش مصنوعی: تعجبی ندارد که اگر هزاران گناه مورد بخشش قرار گیرند، چرا که اگر در چهره‌ی معبود، امواج رحمت و آمرزش نمایان شود، همه چیز قابل پاک شدن خواهد بود.

هوش مصنوعی: پروردگارا، من بنده‌ای هستم که به خودم ظلم می‌کنم و بارها به خودم گفته‌ام که از نیروی تاریک نفس خود دور شوم.

هوش مصنوعی: اگر تو بخواهی صد تا دوزخ دیگر برای عذاب من بسازی، من سزاوار آن هستم، و اگر هم بخشی، این کار در حق تو آسان خواهد بود.

هوش مصنوعی: من بارها تأکید کرده‌ام که به تو اعتقاد دارم، اما از من سه کار هرگز به درگاه تو نیامده و این به خاطر بدکرداری و صفات ناپسند من است.

هوش مصنوعی: بگویم تا مردم بفهمند که نمی‌توان به تو به طور مستقیم گفت، چون من می‌دانم که تو خود از همه چیز آگاهی داری.

هوش مصنوعی: فردی بود که با وجود اینکه من صدها گناه مرتکب شدم، هیچ‌گاه به خودم نبالیدم جز به خاطر صد روی زشت و پشیمانی که داشتم.

هوش مصنوعی: اگر چه ممکن است از من خطایی سر زده باشد، ولی این از نگرانی‌ام است.آتش‌افروزی‌ام به خاطر صدای درونم است و اشک‌هایی که از چشمانم جاری شده‌اند.

هوش مصنوعی: در اینجا شاعر به تفسیر و بیان صفات پیامبر و ویژگی‌های ایشان می‌پردازد. او به شخصیت و مقام پیامبر اشاره کرده و بر اهمیت و عظمت ایشان در میان ملت‌ها تأکید می‌کند. همچنین، در توصیف او به نام‌های مرتبط با خاندان و نسب ایشان اشاره می‌شود که نشان‌دهنده‌ی ریشه و جایگاه ایشان در تاریخ و فرهنگ اسلامی است. شاعر با استفاده از تصاویر و استعاره‌ها، پیامبر را به عنوان گل و زیبایی معرفی می‌کند که در بین مردم درخشان و محترم است.

هوش مصنوعی: پیامبر سفید و سیاه، پیشوای یثرب و سرزمین بطحا، امید فاسقان و فاجران، شفیع دزدان و زناکاران است.

هوش مصنوعی: اگرچه در عمل به کمال نرسیده‌ام، اما با تمام وجود و صداقت همیشه از الطاف الهی برخوردار بوده‌ام.

هوش مصنوعی: معنای این بیت این است که من برای خدمت به محبوبم هر چقدر هم که تلاش کنم و در این راه اشتباه کنم، باز هم کم است و نمی‌توانم به اندازه محبت و بزرگواری او حق مطلب را ادا کنم. عشق و محبت او به قدری زیاد است که نمی‌توان در زمین و آسمان آن را اندازه‌گیری کرد.

هوش مصنوعی: اما حقیقت و ارزش دعایم برای شاه، در بهار، به اندازهٔ قطره‌های باران نیسانی بیشتر شد.

هوش مصنوعی: چقدر عالی است آن پادشاهی که نمی‌توان درباره‌اش گفت و جایگاهش به قدری بلند است که مانند خورشید بی‌نظیر است و هیچ کس نمی‌تواند مانند او را پیدا کند، زیرا او خود منبع تابش و نور است.

هوش مصنوعی: در این بیت، به زمان و جایگاهی اشاره شده که در آن، ارزش و مقام افراد به بالاترین حد خود می‌رسد. سخن از شخصیتی است که در دوران خود، مانند گوهر ارزشمندی درخشان است. همچنین به قدرت و عظمت شخصیت‌هایی چون شیخ و تیمورخان اشاره شده، که نماد بزرگی و نفوذ در تاریخ هستند. به طور کلی، این بیان حکایت از رسیدن به اوج شکوه و مقام در زندگی دارد.

هوش مصنوعی: ابوالغازی، که از نسل‌های بزرگ و با اصالت است، به عنوان سلطان حسین وارد میدان شد. او به عنوان یک خان برجسته، به حریم یا سرزمین خود وارد شد.

هوش مصنوعی: از مقام و شخصیت بزرگ تا وقتی که خاقانی و شاهی را پیدا کرد، از میراث سلطنت تا زمانی که آدم را صاحب منزلت کرد.

هوش مصنوعی: عجب از بلندی و عظمت تو که در عین پستی، قدرتی فراوان داری! عجب از ارادت به موقعیت تو که تو را به حکمرانی و مدیریت جهانی برگزیده است!

هوش مصنوعی: از ستاره‌ها، کثرت خیال بیش از نسبت عقل است و از آسمان، بلندی قدرت فراتر از حد امکان است.

هوش مصنوعی: در این بیت، شاعر به این موضوع اشاره می‌کند که توان درک و فهم عمیق، فراتر از عقل و خرد است. همچنین بیان می‌کند که دل و احساس نمی‌تواند به طور کامل زیبایی و شکوه توصیف شده را بیان کند و این موضوع ممکن است به نوعی به هذیان و توهم تبدیل شود. به عبارت دیگر، برخی از مسائل و مفاهیم عمیق آن‌قدر پیچیده و زیبا هستند که نه عقل قادر به درک آن‌هاست و نه کلام می‌تواند به‌خوبی آن‌ها را توصیف کند.

هوش مصنوعی: در این بیت، شاعر اشاره می‌کند که اگر بدون در نظر گرفتن شرایط و اوضاع، به کسی نظر بیفکنیم، نتیجه‌ای درست نخواهیم گرفت. دقت نکردن به جزئیات همچون تقسیم کفه‌های یک ترازو باعث می‌شود که ارزش و حقیقت چیزی را به درستی نفهمیم. این بیان به ما یادآوری می‌کند که باید در قضاوت‌هایمان دقت و تأمل بیشتری داشته باشیم.

هوش مصنوعی: در نزد خرد و اندیشه پاک تو، بسیاری از مسائل روشن می‌شوند و از خود، به جرم مه، قیر به قرص خورشید می‌رسد و مانند قطرانی می‌ماند.

هوش مصنوعی: وقتی که به خاطر مقام و جایگاه تو، طلا و نقره جستجو می‌کنند، آنجا صفحه‌ای از خورشید وجود ندارد که نشان‌دهنده ارزش تو باشد.

هوش مصنوعی: هر دورانی در زمین، مرکز آن، قصر و شکوه تو را در بر خواهد گرفت، مانند اینکه سفره ای برای میهمانان گسترده شده باشد.

هوش مصنوعی: انارهایی باشد در ظرف میوه‌های باغ مراسمی که اگر تقدیر چنین باشد، آسمان را پر از سنگ‌های قیمتی خواهد کرد.

هوش مصنوعی: وقتی عشق تو مانند دود ناشی از آتش است، آسمان در آنجا به گونه‌ای دیگر می‌شود و شعله‌اش به فرح و شادی می‌رسد، همان‌طور که در دنیا با کیوان (زهره) دنبال می‌شود.

هوش مصنوعی: بتان در هر طرف مانند ستاره‌ها هستند و زیبایی آن‌ها مانند کرم شب‌تاب می‌درخشد. وقتی که ماه به سمت راست خود میل می‌کند، محفل شبانه‌ای را تشکیل می‌دهد.

هوش مصنوعی: وقتی که دستور به اجرا در می‌آید، دیگر هیچ چیز از آن تاثیر نخواهد گرفت و تقدیر الهی هم در این میان بی‌اعتنا می‌ماند.

هوش مصنوعی: از چرخ خوش سرشت، اگر نیمه‌ای از نعل قدیمی بیفتد، شایسته است که این گنبد کهنه، طاق و ایوانی نو بسازد.

هوش مصنوعی: من نمی‌توانم به درستی تو را توصیف کنم، زیرا شان تو فراتر از آن است که من بتوانم بیان کنم. حتی وصف پیامبر هم به زبان حسان ممکن نیست.

هوش مصنوعی: اما من تمایل داشتم که با طبع آزمایی، چند بیتی پندآموز به سبک خاقانی بگویم.

هوش مصنوعی: نمی‌دانستم که سرنوشت و آینده‌ام چگونه خواهد بود و حالا به برکت فیض الهی، آنچه را که در درونم بود، به زبان می‌آورم.

هوش مصنوعی: از آغاز خلقت تا به حال، توانسته‌ام همه‌ی این حرف‌ها را در یک شعر بیان کنم و این را نتیجه‌ی علم و دانش خود می‌دانم.

هوش مصنوعی: برای هر بیت شعر که نوشته‌ام، کتابی پر از حکمت و آموزش قرار داده‌ام. به طور مخفیانه در هر نوشته، ارزش‌هایی همچون گوهرهای گرانبها نهفته است.

هوش مصنوعی: حالت خود را با انصاف توضیح دادم و سپس اوصاف او هم از تو، بهره‌مند خواهد شد، همان‌طور که از حقیقت وجودی‌اش به تو آگاه شده‌ام.

هوش مصنوعی: من به قدری صدای دلنشینی دارم که همه مردم را از خواب بیدار کرده‌ام و تا روز قیامت خوابشان نخواهد برد، به خاطر اندوه و ناراحتی‌ای که در دل دارند.

هوش مصنوعی: وقتی راهی برای نجات مردم از سردرگمی و گمراهی فراهم شد، نام آن را "راه نجات" گذاشتم که از رحمت و لطف الهی نشأت گرفته است.

هوش مصنوعی: هرچقدر هم که صحبت کردن می‌تواند روح‌نواز و زندگی‌بخش باشد، بهتر است در برخی مواقع سکوت را انتخاب کنی. اگر نگاهت به این موضوع عمیق و دقیق باشد، می‌فهمی که در خاموشی، حکمت‌های بیشتری وجود دارد. بنابراین، ای انسان فانی، در چنین لحظاتی ساکت باش.

هوش مصنوعی: در هر بحثی، حتی اگر طرف مقابل قانع باشد، ممکن است برای بیان منظور خود نیاز به توضیحات بیشتری باشد. در واقع، وقتی که صحبت‌ها طولانی می‌شود، احتمال اینکه به هدف خود بپرسید، افزایش می‌یابد.

هوش مصنوعی: طول عمر شاه به قدری زیاد است که اگر عطارد بخواهد در برابر او به دور کیوان بچرخد، باز هم ناتوان خواهد بود.