هوش مصنوعی: معلم عشق و دانایی، به دانش‌آموزش چنان توجه و محبت می‌کند که گویا آسمان برای تربیت او آماده شده است؛ اینک روزگار هم به دور این دانش‌آموز می‌چرخد و در خدمت اوست.

هوش مصنوعی: دبستان یعنی جایی که علم و دانش در آن آموزش داده می‌شود، در آنجا معلمی وجود دارد که می‌تواند به خوبی عناصر مختلف را معنا کند. این عناصر، مانند دیوارها و سقف‌ها، ساختار اصلی و ظاهری محیط را شکل می‌دهند. در واقع، کلمات و مفاهیم به نحوی در کنار هم قرار می‌گیرند که هویت و فضای خاصی را به وجود می‌آورند.

هوش مصنوعی: عجب است که زبان نازک و کم‌سن‌وسال یک کودک چگونه می‌تواند به‌خوبی با دقت و طرز خاصی سخن بگوید، در حالی که استادان در طول عمر خود نمی‌توانند به آسانی به او بیاموزند.

هوش مصنوعی: تعجب‌آور است که بعد از سال‌ها چون فهمید در لحظه، از صفحه ذهنش فراموشی‌اش پاک می‌شود.

هوش مصنوعی: چه چیزی می‌توانی بگویی؟ کودک معصومی که آن پیر دیوانه ادعای دانایی می‌کند، در جایی که گفته‌اند اهل درد و عشق بی‌خبرند.

هوش مصنوعی: از آن کسی که استاد و شاگردی‌اش نتیجه‌ای نخواهد داشت که نور و ظلمت نمی‌توانند به هم بپیوندند.

هوش مصنوعی: معلمی که آموزش می‌دهد، به گونه‌ای است که همواره از نقص‌های جهل دور است و در دانش عرفان به کمال رسیده است.

هوش مصنوعی: این شعر به زیبایی و جاذبه یک باغ اشاره دارد که به قدری دل‌انگیز است که می‌توان آن را بهشت نامید. در این باغ، درختان و گل‌ها به حدی خوشبو و زیبا هستند که انسان را به یاد نعمت‌های بهشتی می‌اندازند. قد حورا و کوثر نیز به نمادهایی از زیبایی و خوشبختی اشاره دارند، که نشان‌دهنده‌ی رضایت و آرامش در این مکان است. به‌طور کلی، این متن به وصف یک محیط دلنشین و فرح‌بخش می‌پردازد که روح انسان در آن آرامش می‌یابد.

هوش مصنوعی: نگو که در آن باغ طوبی فقط سروها وجود دارند، بلکه اینجا الف‌های زیبا و جاذب هم دیده می‌شوند که در باغ ایمان درخشش دارند.

هوش مصنوعی: به خاطر زیبایی و شکوه کلام پاک الهی، مقام او به‌ گونه‌ای است که در وصفش می‌توان گفت: زیر او جویبارها جریان دارد.

هوش مصنوعی: چشمه‌ای پاک و زلال، مانند ساغری پر از آب، از حوضش به ما می‌رسد که همچون صفحه‌ای از خورشید درخشان است و بویی خوش از گلستانش به مشام می‌رسد.

هوش مصنوعی: نسیم عیسوی به معنای هوایی پاک و روحانی است که از وجود خوش‌اخلاق و نیکوکار امامانه سرچشمه می‌گیرد. لطافت و زیبایی آواز داود نیز به این معناست که سخاوت و روحانی بودن او در صدای پرندگان خوش‌خوان تجلی می‌یابد.

هوش مصنوعی: از آنجا که از سنگ‌ریزه‌های رودخانه‌ها به ولایتی مانند عمان و لعل بدخشان می‌رسیم، به خاطر زیبایی و ارزشمندی آن‌ها، دل‌سرد و شرمنده می‌شویم.

هوش مصنوعی: این بیت به تصویر کشیدن قدرت و شگفتی‌های الهی است. در آن، به اشاره به فرش و علفی که از دم مریم، مادر عیسی، به وجود آمده است، و همچنین به عصای موسی، اشاره می‌شود. دو نماد مذهبی که نمایانگر اراده و معجزه الهی هستند، به نوعی در هم تنیده می‌شوند و به بالاتری نشانه‌های ایمان و معجزات اشاره دارند. به طور کلی، این متن بیانگر مقام و جایگاه ویژه شخصیت‌های مذهبی و تأثیر آن‌ها در زندگی انسان‌هاست.

هوش مصنوعی: ای دل، جز باغ معرفت، هیچ گلشن دیگری وجود ندارد که با هنر کامل خداوند آراسته شده باشد.

هوش مصنوعی: کسی که از آموزه‌های این استاد بهره‌مند شده، به کمال و برتری رسیده است؛ مانند ویرانه‌ای که در ظاهر چیزی ندارد، اما درونش گنجینه‌های ارزشمندی پنهان است.

هوش مصنوعی: در آن ویرانه، جغدی نشسته که از انسانی بزرگ و بافرهنگ، در سایه‌اش به دنبال دستیابی به قدرت و ثروت رفته است.

هوش مصنوعی: بهترین و ارزشمندترین گنجینه‌ای که متعلق به پادشاهی کیانی است، به قدری با ارزش است که اگر روزی ناپدید شود، هیچ پادشاهی مانند جم و کی نمی‌تواند بهای آن را بپردازد.

هوش مصنوعی: خوشا به حال افرادی که در باطن خود به مرتبه‌ای از کمال و عرفان رسیده‌اند که با وجود ظاهری پریشان، می‌توانند گوهر درونشان را حفظ کنند.

هوش مصنوعی: خوشا به حال کسی که دلش خانه‌ای آباد است و توانسته است که با از بین بردن حواسی که به بدنش مربوط می‌شود، دنیای درونش را حفظ کند و از گنج واقعی خود نگهداری کند.

هوش مصنوعی: در نگاه اول، خارهای تیزی در پای برهنه احساس می‌شود، اما در عمق معنای این موضوع، زیبایی و جذابیتی که از چشمان او می‌جوشد، شبیه به حوریانی است که از نوک مژه‌هایش به بیرون می‌تراود.

هوش مصنوعی: به یاد و ذکر درونی همیشه مشغول باشید، اما لباس شخصیت و ظاهر زیبا مانند گل‌های بهشتی که بر صفحات قرآن نقش بسته، مهم است.

هوش مصنوعی: از سر تا پایم ملامت است، اما در دل، ذات واحدی وجود دارد که در ملامت به شکل الف آمده و مانند شمعی در شبستان روشنایی می‌بخشد.

هوش مصنوعی: چشم تند و بی‌صبر او همچون ابر رحمت، به‌طور ناگهانی رحمت و نعمت را نازل می‌کند و درهای برکات مانند باران از او جاری می‌شود.

هوش مصنوعی: در عمق دریا به حقیقت و وصل نائل آمده، اما در ظاهر و ظاهرسازی، به جسم و مواد دنیوی وابسته است؛ مانند اینکه کشتی‌ای را از دریای عمان نجات دهد.

هوش مصنوعی: در این بیت شاعر به سرعت و شتاب حرکت طبیعی ساعات و روزها اشاره دارد. او می‌گوید که گاهی اوقات به اندازه‌ای سریع از شرق به غرب حرکت می‌کنیم که انگار زمان در یک چشم به هم زدن می‌گذرد، و در این میان، تنبلی و کسالت نمی‌تواند ما را کند کند. به نوعی، این سفر می‌تواند نمایانگر زندگی و گذر زمان باشد که به رغم کاهلی، ادامه دارد.

هوش مصنوعی: این بیت درباره فردی است که با اراده و هدف بالا، از لذت‌های دنیوی و خواسته‌های نفسانی خود چشم‌پوشی می‌کند. در اینجا فلک به عنوان نمایانگر کائنات و کیوان به عنوان نماد زیبایی و احساسات انسانی به تصویر کشیده شده‌اند. این فرد همچنان که به ارزش‌های معنوی می‌پردازد، وجود مادی و زودگذر را رد می‌کند.

هوش مصنوعی: پیرهن کهنه‌ای که در حال شادی و رقص از گردن او افتاده، بر روی دامان چرخ قرار گرفته و خوشنودانه دامنش را می‌فشارد.

هوش مصنوعی: از بس که چرخ گردون کوچک و حقیر به نظر می‌رسد، مثل یک نقطه‌ای در دوردست‌ها، پس از گذشت زمان و درچرخش‌اش، دامانش مانند موجودی پر نشاط و پر انرژی نمایان شده است.

هوش مصنوعی: مگس در میان فرشتگان شگفتی و غوغایی بر پا کرده و همه جا را پر کرده است، همان‌طور که در میانسرا و در حضور مهمانش، خوان وحدت گستراند.

هوش مصنوعی: مسیحا، صبح پاکی و فطرت، از نفحات و تأثیرات خود بهره‌مند می‌شود، و خضر در شب تاریکی، از آب حیات او جرعه‌ای می‌نوشد.

هوش مصنوعی: چرا نگران باشم وقتی که در میان مشکلات و بلایای زندگی هستم؟ چه نیازی به راهنما دارم، در حالی که مشکلات بزرگتر از من وجود دارند و تاریخ همواره شاهد کشمکش‌های عظیم بوده است.

هوش مصنوعی: ای دل! اگر می‌خواهی به رشد و کمال برسی، باید به آن حقیقتی که از زمان‌های دور با خداوند پیمان بسته‌ای وفادار باشی.

هوش مصنوعی: اگرچه در واقع ممکن است به چیزی نرسیم، اما اگر توفیق و موفقیتی در کار ما به وجود بیاید، این به خاطر لطف و احسان الهی است که به ما کمک کرده است.

هوش مصنوعی: کسی که دارای طبیعت نیکو نیست، اگر به شیوه نیکان نزدیک شود، این می‌تواند نشانه‌ای از لطف و توفیق الهی باشد.

هوش مصنوعی: اگر انسان از نفس آلوده خود عبور کند، سپس در راهی قرار می‌گیرد که پاکان در آن گام نهاده‌اند.

هوش مصنوعی: ابتدا با اشک‌های پشیمانی خود را بشوی و پاکسازی کن. چه خوب است که کسی به خاطر این پشیمانی، به حق نرسد و از آن دلسرد شود.

هوش مصنوعی: پس از آن، اگر بتوانی راهنمای کاملی پیدا کنی، این کار را انجام ده؛ زیرا راه طولانی و پرخطر است و مسافران در این بیابان بسیار هستند.

هوش مصنوعی: در این وادی عجیب، دزدی مانع از حرکت راهرو می‌شود و هر قدم او را از رسیدن به هدفش بازمی‌دارد، طوری که بر زمین پر از خار مغیلان می‌افتد.

هوش مصنوعی: نسرین در آغوشی که همچون مگس در دام‌های عنکبوتی گرفتار شده است، در هر جهتی از اشکال و برگ‌هایش احساس می‌شود.

هوش مصنوعی: بهار او با طراوت و سرسبزی همراه است، اما در نهایت می‌تواند به سموم و گرما تبدیل شود و گل‌های زیبایش تحت تأثیر قرار گیرند.

هوش مصنوعی: فضای اطراف پر از خطرات جدی است؛ هر گام که برداریم، ممکن است با تهدیدهای مهلکی روبرو شویم که مانند اژدهایی ترسناک از جان ما می‌خورد.

هوش مصنوعی: در اینجا به انسانی اشاره شده که در برابر مشکلات و سختی‌ها همچون کوه‌های عظیم، مقاومت کرده است. او در شرایط دشوار، به مانند شخصی است که با سلاح خود آماده مقابله با ناملایمات است. او در تلاش است که از این بلایا جان سالم به در ببرد و در عین حال فشارها و آسیب‌ها را تحمل می‌کند. به طور کلی، تصویرسازی از چالش‌ها و مبارزات فردی در یک دنیای پر از تنش بیان می‌شود.

هوش مصنوعی: این متن به توصیف یک وضعیت دشوار و پیچیده می‌پردازد. به بیان دیگر، عمق و وسعت مشکلات و چالش‌ها به قدری زیاد است که مانند دریاهایی بی‌پایان و گرداب‌های خطرناک به نظر می‌رسند. هیچ نشانی از ساحل امن یا پایان مطمئنی برای این مشکلات وجود ندارد، و به همین دلیل فرد در این اوضاع سرگردان و نگران است.

هوش مصنوعی: هر روز نهنگ می‌تواند دو طعمه پیدا کند، اما به خاطر گرسنگی و التهاب معده‌اش، همچنان در رنج است.

هوش مصنوعی: بسیاری از جنگل‌ها و درختان در او وجود دارد، اما بر روی هر برگ تنها نوشته‌هایی از ناامیدی و حسرت دیده می‌شود.

هوش مصنوعی: در میان زمین، آتش‌های سوزانی وجود دارد که شعله‌های آن از بالای سبزه و علف‌های سبز به آسمان بلند شده‌اند.

هوش مصنوعی: در هر نقطه‌ای از دشت، چه در بلندی و چه در پایینی، مقدار مشخصی وجود دارد که نشان‌دهنده‌ی مرزها و حد و حدود آنجا است. این ماجرا به قدری مشخص است که می‌توان فهمید کجا زمین پایین می‌آید و کجا به بلندای آسمان می‌رسد.

هوش مصنوعی: مسیر زندگی به گونه‌ای پیش می‌رود که وقتی فردی به هدفش نزدیک می‌شود، مشخص می‌شود که بدون راهنما نمی‌توان به درستی پیش رفت و قطعاً معنایی ندارد که در اینجا به تنهایی ادامه دهیم.

هوش مصنوعی: آن رهبر که با درک عمیق از حقیقت‌ها را هدایت می‌کند، مرشد کاملی است که در مسیر دشوار، سختی‌ها را برای پیروانش آسان می‌سازد.

هوش مصنوعی: ابتدا باید به راهنمای خود در مسیر دین توجه کرده و هر آنچه که او می‌فرماید را با جان و دل بپذیری و قبول کنی.

هوش مصنوعی: در ابتدا باید نفس کافر را وادار کنی و به او دستور بدهی که چگونه رفتار کند، سپس در درگاه پروردگار قلب او را به ایمان تبدیل کنی و او را مسلمان کنی.

هوش مصنوعی: در اینجا گفته می‌شود که نمی‌توان با زحمت‌ها و تمرین‌های مختلف، شخصی را مطیع و فرمان‌بردار کرد، به ویژه کسی که به کفر و انکار اعتقادات معروف باشد.

هوش مصنوعی: اگر چنگک به سر پیر هندو ضربه‌ای بزند، مانند اینکه مورچه‌ای که هم زبانش باشد، او را به خاک می‌ساید و با خاک یکی می‌کند.

هوش مصنوعی: اگر شیر در قفس و با زنجیرهای محکم نگهداری شود، هیچ گاه نرم و ملایم نمی‌شود مگر اینکه خود او را ناراحت کنند. در واقع، نشانه‌ای از این است که شرایط سخت و ناخوشایند می‌تواند بر رفتار موجودات تأثیر بگذارد.

هوش مصنوعی: این بیت به این معناست که نه تنها شجاعت و قدرت یک خرس به اندازه شیران نیست، بلکه حیله‌گری و نیرنگ‌هایی که روباه به کار می‌برد، از ویژگی‌های خرس کمتر است. در واقع، شیران به عنوان نماد قدرت و شجاعت، توانایی ویژه‌ای در رویارویی با چالش‌ها دارند که دیگر موجودات به خصوص خرس و روباه، نمی‌توانند به آن اندازه از خود نشان دهند.

هوش مصنوعی: تو این گونه در مسیر پرخطر حرکت می‌کنی و از این نوع همراهی استفاده می‌کنی که همچون شاگردانی هستند در برابر صدها دیو و شیطان.

هوش مصنوعی: هرگز نباید به راهی رفت که کسی که در هر قدم با غول‌های مشکل‌ساز مواجه است، همراهی کند.

هوش مصنوعی: آرامش چگونه می‌تواند وجود داشته باشد، وقتی در دل پرهیزگاه افعی، دندانش آماده برای آسیب زدن است؟

هوش مصنوعی: هر زهرشویی که به عنوان خطر و مانع در راه رسیدن به هدف در نظر گرفته می‌شود، نتوانسته است مسیر را مسدود کند، تا جایی که او به هدف خود رسیده و شاه کرمان را از میان برده است.

هوش مصنوعی: وقتی که دشمن انسان، که مورد احترام فرشتگان بود، او را به خاطر یک دانه، از باغ خوشبختی و رضایت خارج کرد.

هوش مصنوعی: پدر تحت تأثیر فرزندانش قرار گرفته و مانند یک مور که در زیر پای سنگی گرفتار شده، قدرت و اختیار خود را از دست داده است. درد و ناتوانی‌اش در دلش مانند نیش زخم است.

هوش مصنوعی: کسی که بتواند بر چنین دشواری پیروز شود، می‌توان گفت که در شجاعت و دلیری به پای رستم نمی‌رسد.

هوش مصنوعی: اگر از احکام و دستورات مرشد خود پیروی نکنی، زبانت به بیان آنچه در درونت هست، قادر نخواهد بود و نمی‌توانی دیگر به مقام خلافت دست یابی.

هوش مصنوعی: ولی تو به دستور کسی به وجود آمده‌ای که باید از هر چیز دشوارتر باشد، و این دشواری به هیچ عنوان از آن بزرگ‌تر نیست.

هوش مصنوعی: به تو می‌گوید که وقتی از فریب و وسوسه‌ی نفس خود رهایی یافتی، باید در پی آرامش جان خود باشی و از زحمت و رنجی که به آن دچار بوده‌ای، دوری کنی.

هوش مصنوعی: همیشه با وضو و پاکی زندگی کن؛ اگر می‌خواهی در دنیا که پر از بلاها و مشکلات است، به آرامش و امنیت برسی.

هوش مصنوعی: با قیام و اشک شب، دست یابی به نابودی و روشنایی را درک کن؛ شمع برای اینکه جایگاه چهره درخشانش را بدست آورد، این کار را انجام داد.

هوش مصنوعی: دل را مانند امواج پیوسته دریا تصور کن، که ممکن است کشتی‌ها را غرق کند اگر به طغیانی دچار شود.

هوش مصنوعی: هیچ‌کس توانایی کنترل و آرام کردن این امواج وحشتناک را ندارد، جز سلیمان احتشامی که می‌تواند با فرمانش باد را به راه آورد و به آرامش بخشد.

هوش مصنوعی: در دل، دو مفهوم «نفی» و «ثبوت» وجود دارد؛ اولین آنها اشاره به عدم وجود خدایان دیگر دارد و دومی بر وجود خداوند یگانه تاکید می‌کند. یادگیری‌های تو از مرشد باید به گونه‌ای باشد که درک درستی از این مفاهیم داشته باشی.

هوش مصنوعی: در دل من تنها وجود خداوند باید باشد و هیچ چیزی جز او را نبایستی بپذیرم؛ یعنی باید با مطالعه و بررسی، حقیقت یگانگی‌اش را درک کنم و هر نوع الوهیت دیگری را نفی کنم.

هوش مصنوعی: برای رسیدن به هدف واقعی، باید به خداوند یکتا و حقیقی توجه کرد، زیرا که آیه «بگو: او الله یکی است» گواهی بر هویت و مقام اوست.

هوش مصنوعی: این ذکر باید به گونه‌ای در ذهن حفظ شود که تنها کسی که می‌داند از آن آگاه باشد و هیچ‌کس دیگری از ادعا و دلیل آن خبر نداشته باشد.

هوش مصنوعی: الف‌ها باید به میخ‌های دل چسبانده شوند تا وجود و عدم عشق در دل تثبیت شود، به گونه‌ای که عقل در حیرت بماند.

هوش مصنوعی: وقتی که دل انسان از طریق باطن به حق مطلق دست پیدا کند، در این صورت رعایت ظواهر دین و احکام شرعی نیز برای او ضروری می‌شود.

هوش مصنوعی: نمازهای پنج‌گانه، اساس و قوت دین اسلام را به جا می‌آورند، اما برای انجام صحیح آن‌ها، ضروری است که به آداب و ارکان نماز توجه داشته باشیم و آن‌ها را رعایت کنیم.

هوش مصنوعی: زکات از بیست یک شد، اما وقتی بیست را پرداخت کردند، به خاطر شکرگزاری، قرض مردانش را نیز دادند.

هوش مصنوعی: تمام اعضای بدن از نامشروع بازمانده‌اند، ولی روزه دل با یاد خداوند رحمان که از هر چیزی منع می‌کند، به حقیقت رسیده است.

هوش مصنوعی: آنگاه که توانایی انجام حج را داری، باید به درستی راه را بشناسی، زیرا نمی‌توان به سادگی و بر اساس ظواهر به سفر به بیابان آن دست زد.

هوش مصنوعی: اما بسیاری از رهگذران با پاهای برهنه در این راه قدم گذاشته‌اند و روزگاری این مسیر و پا بوده‌اند، در حالی که چرخ زمان به دور خود می‌چرخد.

هوش مصنوعی: وقتی مورچگان از رفتن و دوری ناراحت می‌شوند، در زیر پایی که می‌افتند، هر کدام احساس می‌کنند که اژدهایی به خاطر حسادت به وصال معشوقشان به آنجا آمده است.

هوش مصنوعی: سالک، که در مسیر معنوی خود گام برمی‌دارد، بر چشمان لاغر و پوشیده از پشم خود پرده‌ای می‌کشد. این کار او به این خاطر است که نفس سرکش و ناپاکش را که به سختی و ناپسندی معروف است، با ابزارهایی مانند سوهان، که نماد پالایش و اصلاح است، کنترل و مهار کند.

هوش مصنوعی: صوفی بر اثر ریاضت‌های سخت، زخم‌های زیادی بر تن دارد، اما در درونش دلی پر از درد ناشی از حسرت و ناامیدی وجود دارد.

هوش مصنوعی: اگر در روز قیامت گناه تو به اندازه کوهی بزرگ باشد، با یک آه و پشیمانی می‌توانی آن را از بین ببری.

هوش مصنوعی: اگرچه تو می‌توانی در اطاعت از خداوند به اندازه‌ی صد دریا انرژی و شایستگی داشته باشی، اما اگر این اطاعت به نیت ریا و خودنمایی باشد، هیچ ارزشی ندارد. در این صورت، عبادت به طغیان و گناهی که از آن می‌آید، ترجیح داده می‌شود.

هوش مصنوعی: درون تاریکی، از تصویر درهم برهمی چیزی وجود دارد و از بیرون، آن را پر از درم می‌بینند، گویی که شکل یک کیسه را دارد.

هوش مصنوعی: اگر برای پیدا کردن راه فقر، جان های زیادی هم بدهی، خدا آن را برای تو با ارزش و ارزان می‌کند، زیرا تو را در این راه گرفته است.

هوش مصنوعی: اگر دشمنی به جان تو قصد کرده است، زمانی که بر او قدرت یابی، بدان که این از تقدیر خداوند است. بنابراین، دل خود را از ناراحتی بر او بیازار.

هوش مصنوعی: آدمی که از دست دیگران نان می‌خورد، حتی اگر نانی از مهربانی و عشق داشته باشد، آخرش به خاکستر و ذلت می‌انجامد.

هوش مصنوعی: از حق چیزی طلب نکن و حتی به خود حق نیز نپرداز، زیرا که انسان بدون جست و جو و تلاش، به هیچ کجا نمی‌رسد.

هوش مصنوعی: اگر بلایی از سوی خداوند به سر تو بیاید، آن را به جای نعمت بشمار. اگر نتوانی شکر این نعمت را به جا بیاوری، نشانه‌ی ناسپاسی توست.

هوش مصنوعی: دل روشنی که در پرورش و سختی‌ها قرار می‌گیرد، در نهایت به عزتی دست می‌یابد که مانند ماه در آسمان می‌درخشد و با بزرگی و جمال خود، به تماشاگران خود جلوه‌گر می‌شود.

هوش مصنوعی: این بیت به این معناست که اگر فردی فریبکار و حیله‌گر باشد، هرچقدر هم که تظاهر کند، در نهایت به نقصان و شکست می‌رسد. در واقع، نمی‌توان از کسی که دکانش بسته شده و در بازار کارایی ندارد، انتظار سود داشت.

هوش مصنوعی: اگر حقیقت را در دل داشته باشی، بعید نیست که گاهی از خود پنهان کرده باشی، همانطور که برخی از بت‌ها نیز می‌توانند در دل یک عابد پنهان باشند.

هوش مصنوعی: محبوبی که در دنیای مجازی داری، ممکن است پنهان باشد، ولی در شب خاصی به محبوب واقعی‌ات شبیه می‌شود و حضورش را نمی‌توان نادیده گرفت.

هوش مصنوعی: رضایت دوست این است که هرچه پیش می‌آید، با آرامش پذیرایی کنی و بدانی که آنچه مقدر شده، دارای نفع و ضرر است.

هوش مصنوعی: به نصیحت واعظ بی‌خبر توجه نکن و از آن عبور کن، زیرا او خود در خواب غفلت است و داستان‌های بی‌اساسی را می‌گوید.

هوش مصنوعی: در این دنیا، اگر شگفتی‌های غیرعادی را ببینی، خیلی خوشحال نشو و شگفت‌زده نشو، زیرا ممکن است همه چیز به سختی قابل درک باشد.

هوش مصنوعی: در این بیت، شاعر به زیبایی و کمال روش درویشان اشاره می‌کند و می‌گوید که اگر این روش به ظاهر مورد توجه شاهان و افراد با مقام قرار گیرد، چقدر زیبا و جالب به نظر می‌رسد. به نوعی، این بیان نشان‌دهنده ارزش و جذابیت درویشی و زندگی ساده‌ای است که می‌تواند حتی توجه قدرتمندان را جلب کند.

هوش مصنوعی: در بین پادشاهان، هیچ‌کس شایسته این مقام نیست جز پادشاهی که درویشی از او برتر است به خاطر عمق و حقیقت عرفانی‌اش.

هوش مصنوعی: در اینجا به شخصیت و مقام انسانی اشاره می‌شود که در ظاهر ممکن است فقیر و درویش باشد، اما در واقع از نظر روحی و معنوی از هر سلطانی برتر است. او به دلیل دیانت و پاکی روحش، در نزد خداوند مقام خاصی دارد و شاید اهمیت او در فقر ظاهری‌اش باشد که او را از دنیا و زرق و برق آن دور کرده است.

هوش مصنوعی: ابولغازی به معرفی سلطنت سلطان حسین پرداخته و بیان می‌کند که از زمان آدم، نسل‌های مربوط به خانواده سلطنتی او ادامه داشته است.

هوش مصنوعی: نگو که حاکم بر دنیا تنها یک سلطان است، زیرا خدمتگزاران او از آن چیزی که نسبت به بزرگانی چون خان دارند، ثابت و شناخته شده‌اند.

هوش مصنوعی: زمانی که تو حاکم بر ملتی هستی، بندگان ثروتمند و دارایی‌هایت به سامان و آرامش کشور و خدمت‌گزاران ساسان کمک می‌کنند و وضعیت آنها را بهبود می‌بخشند.

هوش مصنوعی: باغی که به آرامی هدایت می‌شود، در آن جشن و سرور برپا است و دو سرزمین ایران و توران در آنجا حاضرند.

هوش مصنوعی: هر زمان که ستایش از چیزی ناپسند به نظر آید، شبیه به زمانی است که جمشید در مقام سلطنت قرار داشته، در حالی که در بخشندگی و عطا کردن به مردمان، سلیمان مثال می‌زند.

هوش مصنوعی: جناب او به قدری بلندمرتبه و والا است که اگر چوبی از دست نگهبان بیفتد، بعد از صد سال هم برتری او بر دیگران همچنان آشکار باقی خواهد ماند.

هوش مصنوعی: صدای او به گونه‌ای تاثیرگذار است که اگر بر کوه برخورد کند، باعث می‌شود که دشت به نابودی برود و اجزای لرزان آن از هم بپاشند.

هوش مصنوعی: یکی از پیشخدمت‌های گودرز، که کمتر شناخته شده است، یکی از وفاداران و خدمتگزاران لشکر سام نریمان است.

هوش مصنوعی: بستان او جایی است که می‌تواند مرده را زنده کند. نسیم دل‌انگیز او از گل‌های نسرین و ریحانش می‌وزد.

هوش مصنوعی: در فصل بهار، با رحمت و برکت او، مانند صدها صدف در زیر ابرهای آسمان، زندگی و زیبایی سرشار می‌شود.

هوش مصنوعی: وقتی که تقدیر و سرنوشت به ویژه‌ای رقم می‌زنند، بسیاری از چیزها در زندگی گسترش و شکل می‌گیرند. در روزهایی که همه چیز به نمایش گذاشته می‌شود، این سرنوشت چگونه خود را نمایان می‌کند.

هوش مصنوعی: دو صد مرد بزرگ و سخاوتمند به اندازه‌ٔ حاتم طایی و برمک، در طول صد سال از آن زمان، وقتی روز جشن و سرور بر زمین باشد، نان و خوراک برای همه پخش می‌کنند و سفره‌ای پر از نعمت را گسترده می‌سازند.

هوش مصنوعی: این بیت به تحسین مقام والای شخصیتی بزرگ اشاره دارد. شاعر با بیان اینکه نور سجود و خاک درگاه او بر سر قیصران و فرمانروایان سایه می‌افکند، به عظمت و شان این شخصیت می‌پردازد. همچنین، اشاره به خطوط رنج و زنجیرهای درباریان دارد که نشان‌دهنده‌ی قدرت و تأثیر او بر دنیای اطرافش است. در واقع، مقام و اهمیت این شخصیت به قدری است که حتی در برابر بزرگان نیز قابل احترام و ستایش است.

هوش مصنوعی: باران را به عنوان چیزی تصور کن که به راحتی می‌تواند بر سختی‌ها غلبه کند و به آرامی از مراحل و موانع عبور کند، همان‌طور که نوک پیکان به جلو می‌رود.

هوش مصنوعی: تیغ او مانند یک جلاد است که لباس قرمزی به خاطر خون دشمنانش به تن دارد؛ زمانی که جسم عریانش پوشیده شود.

هوش مصنوعی: اگر باران شدیدی ببارد، همانند رعدی که در دل سنگ‌ها طنین‌انداز می‌شود، دل‌های سنگین و غمگین را می‌شکافد و چشمان آنها را پر از اشک می‌کند.

هوش مصنوعی: هر کسی که این شعر را در ستایش تو بخواند، نمی‌تواند به شعر خاقانی و خاقان او توجهی داشته باشد.

هوش مصنوعی: بعد از او، جادوگر هندی این شعر را به قدری زیبا و هنرمندانه ساخت که به عنوان نماد خلوص و صفا شناخته شد و نشان از توانایی ادبی و علمی او داشت.

هوش مصنوعی: عارف جامی، پس از اینکه با جلوه‌های روحانی و جلال آن آگاه شد، از صفات و مدح خاندان پاک و بزرگوار بهره‌مند گردید.

هوش مصنوعی: از آنجا که جان را هر بیتی از سرزمین بهشت و آرامش او نسیم می‌آورد، من نام او را در ستایش از شاه جاودانه‌اش ذکر کردم.

هوش مصنوعی: از روح این دو به کمک خواستم از خدا، اما دلم هرچه از حق می‌خواست، به همان شکل به من عطا شد.

هوش مصنوعی: اگر در این موضوع نتوانم ادعا کنم، چون استاد من است و این شعر به زیبایی در دیوان او قرار گرفته است.

هوش مصنوعی: به خسرو نیازی به دعوا و جدل نیست؛ چرا که وقتی به او نگاه می‌شود، هر دو طرف ماجرا روشن می‌شوند و حقیقت خود را نشان می‌دهد.

هوش مصنوعی: اگر فروشندگان جواهر برای خرید و فروش این هدیه به هندوستان بروند یا تاجر دریا آن را به شروان ببرد،

هوش مصنوعی: از روح پادشاه من صد انصاف و ستایش برمی‌خیزد، اما از خاقانی اندوه‌ها و دل‌نگرانی‌هایی می‌آید که نمی‌توان آنها را توضیح داد.

هوش مصنوعی: در هر زمان و مکان که مردم در فضای دل‌انگیز زندگی می‌کنند، مانند رمه‌ای که تحت سرپرستی یک چوپان دلسوز قرار دارد، حاکم عادل نیز برای مردم خود مانند همان چوپان خواهد بود.

هوش مصنوعی: در این مرتع، رعیت (فلاحان و کشاورزان) به تعداد بسیار زیادی وجود دارد، به طوری که هر یک از آن‌ها هزاران نفر را به عنوان خدمتکار و نگهبان دارند.