هوش مصنوعی: در شب، نگهبانان با ناز و دلربایی خود به زیبایی و جذابیت می‌افزایند و در میان جمع بت‌های زیبا، زیبایی خاصی را به نمایش می‌گذارند.

هوش مصنوعی: این بیت توصیف زیبایی از آسمان شب است. در آن به تصویر کشیده شده که هزاران کرم شب‌تاب، مانند ستاره‌ها، در آسمان می‌درخشند و نور خود را بر روی پرده‌ای تیره و شب‌گونه می‌افشانند. این نورها جلوه‌ای زیبا و دل‌انگیز به شب می‌بخشند.

هوش مصنوعی: در هر زمان، هنرمندان با استعداد و خلاق، تصاویر جدید و زیبایی از آثار خداوند را بر آسمان ترسیم می‌کنند.

هوش مصنوعی: دختران با اشک، جنازه را بر دوش گرفته‌اند و از غم عشق، همه بر سر خود عطر عنبر می‌پاشند.

هوش مصنوعی: قطب مانند یک پیر، به اطاعت و اطرافش مانند ستاره‌ها و سیارات، مریدان را به دور خود جمع می‌کند و آنها با احترام و استواری در کنار او می‌ایستند.

هوش مصنوعی: ترکان در زمانی که به قدرت رسیدند، با سرعت و قاطعیت عمل می‌کنند و به راحتی می‌توانند به دیگران آسیب برسانند و موجبات آرامش و امنیت را از میان ببرند.

هوش مصنوعی: ترکان شگفت‌انگیز هستند که هر لحظه مانند هندوها از تیرهای نقره‌ای شهاب‌گونه به هر سو پرتاب می‌کنند.

هوش مصنوعی: در این جنگ، به خاطر شکار، گاهی فرصت‌هایی را فراهم می‌کنند و گاهی هم درها را می‌بندند یا مانع حرکت می‌شوند.

هوش مصنوعی: کسانی که درک و آگاهی دارند، مانند بیدارشدن از خواب، می‌توانند به زیبایی و ارزش‌های بلندپروازانه دست یابند. آنها می‌توانند به دور از محدودیت‌ها، بر بلندی‌ها و فرصت‌های بزرگ تکیه کنند.

هوش مصنوعی: اگر شاعران بر نقطه‌ای از اعتبار نظر بیندازند، حقیقت در دل آن‌ها نمایان می‌شود.

هوش مصنوعی: ماه نو در میان تعداد زیادی از ستاره‌های کوچک و نورانی مانند بچه‌ها می‌درخشد، و شب، مانند یک بازی در صحرا، به آرامی خود را نشان می‌دهد.

هوش مصنوعی: ماه گرد شمعی قرار گرفته و خفاشان با زیبایی خاصی در اطراف آن در حال پروازند و مانند پروانه‌ها، زیبایی‌های آسمانی را به طرق مختلف به نمایش می‌گذارند.

هوش مصنوعی: زهره را به دور حلقه دف پوست می‌پوشانند تا زیبایی‌اش شبیه ماه شود و هنرمندان به خاطر لحن خوب موسیقی آن را می‌نوازند.

هوش مصنوعی: تیر جادوی جن‌گیران که برای پیش‌بینی غیبت ستاره‌ها به کار می‌رود، بر روی بساطش، برای دریافت مزد جادوگری، پولی می‌ریزند.

هوش مصنوعی: گاهی مردم فکر می‌کنند که نور خورشید از سمت شرق می‌آید، در حالی که شش راه مختلف وجود دارد که می‌توان به سوی آن رفت. این نشان می‌دهد که وقتی به دنبال چیزی می‌گردیم، باید در همه جا دقت کنیم و فقط به یک مسیر اکتفا نکنیم.

هوش مصنوعی: گردونه‌ی تند و چابک، تیرهایی به دست گرفته‌اند و اگر حلقه‌ای جدی بر دشت و صحرا بیفکنند، حاکمیت و قدرت خود را به نمایش می‌گذارند.

هوش مصنوعی: زاهدان در آسمان، فرش نور و پاکی پهن کرده‌اند و در شب به این شکل شگفت‌انگیز برای زنده نگه‌داشتن دل‌ها تلاش می‌کنند.

هوش مصنوعی: کسی که مانند حصاری محکم و از سر اطمینان است، چگونه می‌تواند از کاری که در آسمان انجام می‌شود، پاسداری کند؟ در حالی که وظایف روشن و والا در دایره زمان وجود دارند.

هوش مصنوعی: در چنین زمانی، گروهی از دختران زیبا و ثابت‌قد، چشمانشان را به هشتمین طبقه معلق کرده و برای تماشا به آنجا می‌نگرند.

هوش مصنوعی: گروه زیادی از ستاره‌ها به اختیار آسمان بزرگ هر لحظه خود را از بالاترین سطح به پایین می‌اندازند.

هوش مصنوعی: چرخ (آسمان یا فلک) با چشمان زیبا و بازیگوشش در کنار آسمان، تصاویری جالب و دلربا خلق می‌کند که توجه‌ها را به سوی دنیا جلب می‌کند.

هوش مصنوعی: ستاره‌ها به دلیل بی‌خوابی و ناراحتی، خواب آرام را بر چشمان پیر و جوان می‌افکنند.

هوش مصنوعی: جز عاشقان، هیچ‌کس از درد فراق مانند من ناله و افسوس به گردونه مینا نمی‌زند.

هوش مصنوعی: افراد بدون عشق و وفاداری در خواب به سر می‌برند، اما سگ‌ها که وفادار به عاشقان هستند، تا صبح سر و صدا و شادی می‌کنند.

هوش مصنوعی: افرادی که در این شب زیبا از خواب خود گذشتند و به عبادت و نیایش مشغول هستند، به راستی در موقعیتی خوشایند قرار دارند. آنان در این شب، ناله‌ها و درخواست‌های خود را به آسمان می‌فرستند.

هوش مصنوعی: چشم پر از حسرت زاب، در ابتدای کار، به طاهر وضو می‌دهد و آتش درون را بر جان صبر نکرده‌اش می‌افکند.

هوش مصنوعی: انسان باید خود را بر کنار محراب تقوا قرار دهد و با humility، سر خود را در برابر درگاه خداوند بزرگ به زمین بگذارد.

هوش مصنوعی: رفیقانی که در حسرت زیبایی‌های یار هستند، پرده را از چهره ستاره‌ها کنار می‌زنند و با اشک‌های خود از دوری محبوب، آسیبی به آسمان سبز می‌زنند.

هوش مصنوعی: وقتی به خوشی‌های باغ دل نزدیک می‌شویم، همچون پرده‌ای بر چهره معصومی می‌افکنند تا زیبایی او از دیدگاه دیگران پنهان بماند.

هوش مصنوعی: اگر در لحظه‌ای در نزدیکی وصل قرار بگیریم، چشمانمان به تماشای فرشتگان خواهد بود که به خاطر مهربانی به یکدیگر کمک می‌کنند.

هوش مصنوعی: اگر لحظه‌ای بر آسمان افتخار و قدرت سایه بیفکند، لرزه‌ای بر اندام‌های دنیا می‌افکند.

هوش مصنوعی: اگر به سمت باغی که محل جمع شدن و وصل معشوق است برویم، آن وقت این دنیا و آخرت را فراموش کرده و بر خاک نسیان خواهیم گذاشت.

هوش مصنوعی: امید به این موفقیت که ماندنی نیست، روزی از بین خواهد رفت و هر جا که این راه پیمایان قدم بگذارند، آنجا به فراموشی سپرده خواهد شد.

هوش مصنوعی: نصف این راه تاریک که می‌گذرد، زمانی خواهد رسید که صاحبان مقام در کوی شه، آوا و سرودی سر خواهند داد.

هوش مصنوعی: صدای نعره و بانگ نای و هیاهوی قیامت از داخل قوس معلا به گوش می‌رسد.

هوش مصنوعی: چشم انسان‌ها، از خواب غفلت بیدار نمی‌شود، حتی اگر صدای بوق حشر و قیامت بلند شود.

هوش مصنوعی: به خاطر سجده کردن بر بت، دوباره به پا خیز و اعلام کفر کن، ناله و صدای ناقوس را در کلیسای مسیحی بریزید.

هوش مصنوعی: راهبان سرمست، کتاب مقدس را در این دیر قدیمی که هنوز جاودانگی دارد، به آتش می‌کشند و در میان آیین‌هایی که یادآور زنجیر و صلیب هستند، رها می‌کنند.

هوش مصنوعی: کسانی که به طور کامل از ایمان به خدا دور هستند، در برابر زیبایی و آرامش الهی با کلام و ذکر به همدیگر فضای دلنشینی ایجاد می‌کنند و محفل‌هایی با یاد خدا تشکیل می‌دهند.

هوش مصنوعی: مؤذنان صبح، به شوق و عشق، با صدای بلند و به زیبایی نام خدا را تکرار می‌کنند و فریاد الله اکبر را بدون هیچ ترسی سر می‌دهند. این صداها نشان از غیرت و دلبستگی زنان دارد که مانع از سکوت و بی‌تفاوتی می‌شود.

هوش مصنوعی: دوباره اهل باده و میخانه دور هم جمع می‌شوند، جام صبحگاهی را به دست می‌گیرند و نقشه‌ای برای لذت بردن از باده‌نوشی می‌کشند.

هوش مصنوعی: در زمان خوشی و سرور، عاشقان با دل پاک و بی‌ریا، به طور مخفیانه و گاه‌گاهی نگاهی به معشوق زیبا می‌اندازند.

هوش مصنوعی: این بیت به توصیف زیبایی و جذابیت گلرخان می‌پردازد. او با لباس گل‌دار خود، مانند پرندگان باغ عشق از شور و شوق دلبستگی در حال بی‌هوشی است و رها از هر قید و بندی به نظر می‌آید.

هوش مصنوعی: وقتی معماران آسمان، قصر چرخ تاریک را با نقره‌ای از نور صبح رنگ‌آمیزی کنند.

هوش مصنوعی: در شام وقتی که زلف سمن را قطع می‌کنند، عطر سمن در صبح جزو مراسم و سر و صدای روز می‌شود.

هوش مصنوعی: نور و روشنی که در جهان وجود دارد، از تاریکی شب ناشی می‌شود و از درخشش‌های صبحگاهی برای زیبا کردن عالم به وجود آمده است.

هوش مصنوعی: صوفی در طلوع صبح وقتی که شب هنوز در حال رفتن است، لحافی بر دوش می‌افکند و به بیرون می‌رود.

هوش مصنوعی: ستاره‌ای که در آسمان می‌درخشد، در شب‌های روشن می‌تابد و شعله‌های روشنایی را از مشعل درخشانش به همه جا می‌افشاند.

هوش مصنوعی: اگر در شب چیزی از بیماری یا جنون ایجاد شود، آسمان را با عطر مشک مانند چوب صندل طلا بپوشانند.

هوش مصنوعی: منظور این است که نور زیبایی و درخشش شمع حضرت یوسف، حتی در تاریکی و تنهایی زندان شام نیز می‌تواند زیبایی و آرامش را به وجود آورد و به جای ترس، دلگرمی و امید بیاورد.

هوش مصنوعی: خورشید پردگی را به سمت روز می‌برد و یوسف گمشده را به سوی زلیخا می‌فرستند.

هوش مصنوعی: افراد از خواب غفلت بیدار می‌شوند و مانند روز قیامت، خبر از زنده شدن و زندگی دوباره‌ای می‌دهند که بعد از مرگ به وقوع می‌پیوندد.

هوش مصنوعی: در بیان این بیت، اشاره به افرادی است که به خاطر ضعف و انعطاف‌پذیری خود، به سرعت دست به عمل می‌زنند و در لحظه‌های حساس بدون محابا خود را در معرض خطر قرار می‌دهند. این افراد با شتاب و بی‌پروایی،‌ احتیاط را فراموش کرده و خود را در وضعیت‌های ناامن قرار می‌دهند.

هوش مصنوعی: افراد حق‌پرست کمتر از آنکه به تحقیق و بررسی بپردازند، به تقلید از دیگران به مسجد می‌روند و خود را بر زمین عبادت می‌افکنند.

هوش مصنوعی: مردم هر جا در پی اثبات حرف خود هستند، بدون خواب و آرامش به جزئیات توجه می‌کنند و سعی می‌کنند حریف را متقاعد کنند.

هوش مصنوعی: افراد به جای اینکه برای تأمین نیازهای دیگران تلاش کنند، هر یک به دنبال منافع خود هستند و در مسیر سودجویی و فریب دیگران قدم برمی‌دارند.

هوش مصنوعی: زمانی که در هنگام معامله، انصاف از بین برود و کم‌فروشی و بی‌عدالتی رخ دهد، به شیوه‌ای نادرست کالا را به جایش به عنوان جنس با ارزش و گران‌قیمت عرضه می‌کنند.

هوش مصنوعی: کافران برای به دست آوردن یک تکه نقره، صد مسلمان را با فتوا به خطر می‌اندازند.

هوش مصنوعی: اگر ظالمان صاحب قدرت و دفتری باشند و قلم تیزی داشته باشند که با آن حقیقت را بنویسند، زمانی که به حقیقت و واقعیت پی ببرند، پایت را از سر راه برمی‌دارند.

هوش مصنوعی: بی‌غیرت و زبون، افراد نالایق خود را از روی حرص و طمع به درگاه خود می‌فرستند تا درخواست کنند.

هوش مصنوعی: کودکان مکتب به وسیله نیرنگ‌های خود، آرامش را از میان برده‌اند و هر جا که نگاه کنی، ناامنی و بی‌ثباتی را می‌بینی.

هوش مصنوعی: زنان و فرزندان به خاطر تأمین معیشت خود، به هر سو در شهر و کوی دیده می‌شوند.

هوش مصنوعی: بار و بندی که آماده‌ی سفر شده، به سمت منزل در حال حرکت است. بدون اینکه بار را باز کنند، مرکب‌ها را در مرتع رها می‌کنند.

هوش مصنوعی: آتش عشق و شیدایی در دل انسان‌ها شعله‌ور می‌شود و همچون نوری که از یک آذرخش می‌تابد، در دل‌های غم‌زده و سنگی تأثیر می‌گذارد. این روشنایی و گرما می‌تواند درد و رنج را نیز به نوعی شسته و تسکین دهد.

هوش مصنوعی: با نیاز و ناتوانی، سیل اشک بیشتر به سوی شن‌های بیابان جاری می‌شود تا به سمت بط‌ها.

هوش مصنوعی: جان خود را به یک باره نثار می‌کنم و اشک‌های نازک‌مانند را بر صورت می‌ریزم. سرم را به خاک مقدس جایی که دین و دنیا به هم می‌رسند می‌گذارم.

هوش مصنوعی: سید و سرور جهانیان و برترین پیامبر، یاران او چنانند که همچون سایه‌ای بر خورشید یا حتی بر عرش بلند قرار می‌گیرند.

هوش مصنوعی: ستاره‌ها در مسیرش مقابل چشمانش روشنایی می‌افکنند و خاک پای او باعث می‌شود که روشنی‌ها در نگاه بینندگان نمایان شوند.

هوش مصنوعی: بهشت می‌تواند آرزوی انسانی باشد که شبیه به روشی زیبا و دلنشین است، وقتی که پریان یا حوریان، با ظاهری دلربا و جذاب، بر چهره انسان سایه افکنند و زیبایی‌های خود را به نمایش بگذارند.

هوش مصنوعی: تنها هدف آنها این است که سایه‌ای بر سر درویشان بگسترانند، مثل اینکه مردان زیبا و بلند قد، خود را به نمایش می‌گذارند.

هوش مصنوعی: در شب معراج، اهل آسمان برای استقبال از جلال و زیبایی او، پارچه‌ای سبز و لطیف بر زمین افکنده‌اند.

هوش مصنوعی: وقتی که آسمان با خروش به حرکت درآید، و ستاره‌های درخشان همچون اسبی به گرد این انسان بیفتند و از تابش خورشید، زین‌های زیبایی از جوزا به او ببندند.

هوش مصنوعی: چندین سال پیش، خورشید را زیر ابر مشاهده می‌کنند، مانند دوستانی که بار را در محل قدیمی خود می‌گذارند تا استراحت کنند.

هوش مصنوعی: نقاشان سرنوشت، هزاران خورشید را در آسمان می‌سازند و ذرات کوچک کاه را بر زمین می‌پاشند، به گونه‌ای که آنها از پای اسب بزرگ به زمین می‌افتند.

هوش مصنوعی: او هم رسالت و هم نبوت را داشته و این ویژگی خاص او قبل از هرگونه پیامبری و ارسال پیامبران دیگر وجود داشته است.

هوش مصنوعی: مرغان برتر از شتر با پرهای روشن خود، سایه‌ای از دوستی و مهربانی بر فرشتگان می‌افکنند.

هوش مصنوعی: لباس مصحف را از پرده‌های بهشتی دوخته‌اند و غلاف تکمه‌های آن از جوز ساخته شده است و هر برگه‌اش را بر روی دفتری نیکو قرار می‌دهند.

هوش مصنوعی: خادمان درگاه قدرت، در زمان نزدیکی به مقام و جایگاه تو، عصا را به عنوان نشانه‌ای در مقابل موسی می‌اندازند.

هوش مصنوعی: آسمان کسی را که خمسه را به جای آورد نمی‌بیند، حتی اگر در حساب و کتاب به حرف و سخن طاها (پیامبر) توجه کنند.

هوش مصنوعی: انسان باید به مقام والای چهارده معصوم احترام بگذارد، چرا که اگر در عصمت و پاکی آنها خدشه‌ای وارد شود، بی‌شک این موضوع به زیان بشر خواهد بود.

هوش مصنوعی: به طور کلی، این بیت به اهمیت و ارزش وجودی انسان نسبت به دیگران اشاره دارد. گفته می‌شود که نجم‌الدین و مقام او بی‌تردید به خاطر بخشش و تواضع‌اش نسبت به دیگران شناخته شده است. او به گونه‌ای رفتار می‌کند که حتی به موجودات کمتر از خود نیز با محبت و احترام نگاه می‌کند و به آنها محبت می‌دهد. این نشان‌دهنده‌ی بزرگ‌منشی و فروتنی اوست.

هوش مصنوعی: دوستان تو در هر نگاه می‌توانند مشکل‌های زیادی برای نجم‌الدین کبرا ایجاد کنند.

هوش مصنوعی: زیر تابوت شهید، هر بار که نفس می‌کشد، تیر شوقش را برای شرف به سوی آن می‌اندازند، مانند مسیحا.

هوش مصنوعی: کودکان با نادانی خود، مانند تیرانداز هایی هستند که از سرنوشت و حکمت تو به صورت بی‌خبرانه ضرباتی به پزشکان می‌زنند و آنها را به چالش می‌کشند.

هوش مصنوعی: پیروزی و نصرت الهی همراه تو خواهد بود، همان‌طور که اگر چشمانت را به صف دشمن بیندازی، نتیجه‌ای مشابه برایت رقم خواهد خورد.

هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به مقایسه‌ای بین نمایی از واقعیت و هنر می‌پردازد. او می‌گوید که آنچه که به نظر می‌رسد، در نهایت می‌تواند ناشی از دست‌ساخته‌های دیگران باشد که به زیبایی و هنرمندی آراسته شده‌اند. به نوعی، تأکید بر این است که زیبایی می‌تواند در پردازش و تزیین پنهان شود و می‌تواند از جنبه‌های طبیعی خود فاصله بگیرد.

هوش مصنوعی: از غبار تاریک خیالت، حتی فرشتگان هم برای خوب کردن حالت، از توتیا و مشک سارا استفاده می‌کنند.

هوش مصنوعی: اگر از کوه بلایا و مشکلات برنخیزد، از یک مشت خاک هم نمی‌توان به دشمنان ضربه زد. در واقع، کسب پیروزی و مقابله با دشواری‌ها نیاز به قدرت و تلاش دارد.

هوش مصنوعی: در اینجا به این معنا اشاره شده است که عالم هستی به مانند دامن فرشته‌ای است و وقتی که نوشته‌های مرتبط با دین و اعمال انسانی به درستی و زیبایی تنظیم شوند، به بزرگی و جلال آن فرشته مثل دامن گسترش می‌یابند. این بیان، نشان‌دهنده‌ی اهمیت دقت و زیبایی در اندیشه و عمل انسان‌هاست.

هوش مصنوعی: از روایات صحیح تو، دانشمندان با دلایل معتبر از ناحیه بطحا تا بخارا منتشر کرده‌اند.

هوش مصنوعی: انسان همانند دانه‌ای است که بدون دام شیطان به‌وجود آمده است و هرکس که برای او از خرما استخوان بیفکند، نشان‌دهنده نوعی مهربانی و محبت است.

هوش مصنوعی: پرندگان آسمانی خود را در مسیر تو می‌اندازند، مانند مرغانی که برای رسیدن به عنقا خود را به جلو پرتاب می‌کنند.

هوش مصنوعی: ای پیامبر خدا، حال من را ببین که اگر خورشید و ماه هم بخواهند بر من نور بپاشند، باز هم بر من تأثیری نخواهد داشت، هرچند که بر بالاترین مقام‌ها هم افکنده شوند.

هوش مصنوعی: پادشاهان در روز جشن، توجه و نیکی خود را بر شیران نر معطوف می‌دارند، اما نسبت به سگ‌ها فقط دل‌سوزی و محبت نشان می‌دهند.

هوش مصنوعی: تا کی باید با شمار زیادی از شیاطین و وسوسه‌های مداوم دست و پنجه نرم کنم که دل و ذهن مرا همیشه پریشان می‌کنند و گاهی پنهانی و گاهی آشکارا مزاحم راهم می‌شوند؟

هوش مصنوعی: عیسی، به عنوان یک شخصیت مقدس، به هیچ وجه عجیب نیست که گاهی نگاه مهربانش را بر حال ترسایان بیمار بیفکند.

هوش مصنوعی: من بیمار هستم و هرچند که صد نفر مانند مسیح برای درمان من بیایند، اما هیچکس نمی‌تواند به من کمک کند؛ چون حالتی دارم که حتی وجود چنین درمان‌هایی برایم فایده‌ای ندارد.

هوش مصنوعی: آیا امکان دارد که از بخشش تو، ذره‌ای از شربت زندگی‌بخش را در گلوی این شخص ناتوان بریزند؟

هوش مصنوعی: در آن زمان، هر لحظه دوصد نفر که از کلام عیسی زنده شده‌اند، روح خود را به پای من می‌افکنند تا من به آن‌ها محبت کنم و آنها را بپذیرم.

هوش مصنوعی: من می‌خواهم تا آنجا که می‌توانم به خاطر نفس‌های پر برکت او یاری کنم، به گونه‌ای که فرشتگان از آسمان روح بزرگواری او را بر زمین بفرستند.

هوش مصنوعی: اگر بخواهم از زیبایی تو بگویم، فرشتگان چنان تحت تأثیر قرار می‌گیرند که از شدت شگفتی، تنها نقطه‌ای از نوشته‌ام را می‌برند و بر دل‌های خسته و نومید می‌افکنند.

هوش مصنوعی: اگر از آب زلال این توصیف برای سیراب کردن تشنگان استفاده کنند، چه بسا که یک قطره سمی برای کسی که در رنج است، به شهدی شیرین تبدیل شود.

هوش مصنوعی: پس از آن، ارواح مردگان زنده خواهند شد، اگر آب دهان بر خاک فراموش شدگان بپاشند.

هوش مصنوعی: اگر نام «عین الحیات» را به او بدهم، شاید به این دلیل باشد که مردم از وزش نسیم او، زندگی جدیدی را در جسم مرده بیفکنند.

هوش مصنوعی: در شمارش، هنوز هم کیفیت و اهمیت او را با جوهر و زندگی جاودانه در نظر می‌سنجند و اگر به نوشته‌هایش نگاه کنند، به روشنی در می‌یابند.

هوش مصنوعی: پروردگارا، در آن روز که توش و توانم کم است، از دوست محبوبم شفاعت کن تا این ناتوان در معصیت و گناه، بدون هیچ ترسی به جهنم انداخته نشود.