فلکی شروانی » دیوان اشعار » غزلیات » شمارهٔ ۶

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>بس کن از این روی نهان داشتن</p></div>
<div class="m2"><p>دل ستدن قصد به جان داشتن</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>با همه خوش بودن و با عاشقان</p></div>
<div class="m2"><p>خویشتن از عجب گران داشتن</p></div></div>

شمارهٔ ۷ - نقل از سفینه فرخ

بس کن از این روی نهان داشتن
دل ستدن قصد به جان داشتن
با همه خوش بودن و با عاشقان
خویشتن از عجب گران داشتن

هوش مصنوعی: شاعر از پنهان کردن احساسات واقعی خود انتقاد می‌کند و می‌گوید که اگر کسی دل کسی را می‌شکند، باید از این کار دست بردارد. او اشاره می‌کند که نمی‌توان با دیگران خوب و مهربان بود و در عین حال خود را در دنیای خود نگه داشت و از عشق و ارتباطات دور بود.

شمارهٔ ۵

شمارهٔ ۶

هوش مصنوعی: دیگر بس کن از پنهان کردن احساسات، چرا که قصد داری جان را به خطر بیندازی.

بس کن از این روی نهان داشتن

دل ستدن قصد به جان داشتن

هوش مصنوعی: با وجود اینکه با همه خوب بود و با عاشقان خود رابطه‌ای صمیمی داشت، اما به خود و ارزش‌هایش بسیار افتخار می‌کرد و از این خودبزرگ‌بینی غافل نبود.

با همه خوش بودن و با عاشقان

خویشتن از عجب گران داشتن

شمارهٔ ۶

اطلاعات

برگردان به زبان ساده