فلکی شروانی » دیوان اشعار » غزلیات » شمارهٔ ۵

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>جانان نکند هرگز، هرگز نکند جانان</p></div>
<div class="m2"><p>شادان دل ما یکدم، یکدم دل ما شادان</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>هجرش چو کشد ما را، ما را چو کشد هجرش</p></div>
<div class="m2"><p>صد جان بدهد وصلش، وصلش بدهد صد جان</p></div></div>
<div class="b" id="bn3"><div class="m1"><p>دردم چو بود از پی، از پی چو بود دردم</p></div>
<div class="m2"><p>درمان هم از او خواهم، خواهم هم از او درمان</p></div></div>
<div class="b" id="bn4"><div class="m1"><p>زرین شد ازو بستان، بستان شد ازو زرین</p></div>
<div class="m2"><p>زینسان نبود یاری، یاری نبود زینسان</p></div></div>

شمارهٔ ۶

جانان نکند هرگز هرگز نکند جانان
شادان دل ما یکدم یکدم دل ما شادان
هجرش چو کشد ما را ما را چو کشد هجرش
صد جان بدهد وصلش وصلش بدهد صد جان
دردم چو بود از پی از پی چو بود دردم
درمان هم از او خواهم خواهم هم از او درمان
زرین شد ازو بستان بستان شد ازو زرین
زینسان نبود یاری یاری نبود زینسان

شمارهٔ ۴

شمارهٔ ۵

جانان نکند هرگز، هرگز نکند جانان

شادان دل ما یکدم، یکدم دل ما شادان

هجرش چو کشد ما را، ما را چو کشد هجرش

صد جان بدهد وصلش، وصلش بدهد صد جان

دردم چو بود از پی، از پی چو بود دردم

درمان هم از او خواهم، خواهم هم از او درمان

زرین شد ازو بستان، بستان شد ازو زرین

زینسان نبود یاری، یاری نبود زینسان

شمارهٔ ۵

اطلاعات