هوش مصنوعی: دادگرا، زمینیان و آسمانیان را در اختیار دارند و شایستگی و ترتیب هر چیزی به بخت و سرنوشت بستگی دارد.

هوش مصنوعی: کسی که نتوانسته در برابر قهر و غضب سرنوشت ایستادگی کند، باید به بزرگی و جایگاه او توجه کند. طبیعت او ثابت و آرام است و بخشندگی و کرم او ستودنی است.

هوش مصنوعی: آسمان مانند اسب تندرو و زرد، به خاطر مصیبت او غمگین و افسرده است و جهان نیز به شکل رنگین و نقره‌ای درآمده است.

هوش مصنوعی: خاک درب این مکان، جایی است که همواره در برابر خداوندی که در شرق و غرب هست، سجده ها می‌شود و این مکان مانند بارگاهی است که ویژه و عمومی است. این جا به مانند ماهی است که همه به آن توجه دارند، برای همه مردم، خاص و عام.

هوش مصنوعی: به خاطر کلام او، سبب روشن شدن درون‌ها و افکار مردم می‌شود و در نظر او، معجزه‌ای است که استخوان‌ها را زنده می‌کند.

هوش مصنوعی: از طریق اراده و تصمیم او، ساختار جهان و آسمان‌ها بر روی دایره‌های بزرگ و عظیم شکل می‌گیرد.

هوش مصنوعی: ای آسمان که به کمر خم شده‌ای و مانند کمند به دور خود پیچیده‌ای، در دل خود جراحت‌هایی را از ستاره‌های دردمند حمل می‌کنی.

هوش مصنوعی: تو که نعل اسب تو برای من تاج شاهی است، من در برابر تخت تو به سر فرود می‌آورم و برای تو تمام اطاعت و فرمانبری را دارم.

هوش مصنوعی: حکومت و سلطنت تو بر تمامی جهات و زوایا حاکم است و تو بر فراز در‌ها و بام‌های مختلف قرار داری.

هوش مصنوعی: در ظهر روز تابستانی، خورشید به اوج خود رسیده و بلندترین حالت را دارد. تو نیز در اوج توانایی و قدرت خود، به حدی رسیده‌ای که می‌توانی به خوبی بر خود بایستی و ایستادگی کنی.

هوش مصنوعی: اگر به زندگی دوباره برگردند، در زمان تو سام و جم در دنیا با شکوه و جلال خود خواهند بود.

هوش مصنوعی: روح من با عشق در پی نوشیدنی توست و به سرعت جانم را فدای اسب تو می‌کنم.

هوش مصنوعی: دشمن در بازی شطرنج به تو گرو گذاشته است و در این راه به هر سمتی، سرنوشت تو را به عنوان پادشاهی به نمایش می‌گذارد.

هوش مصنوعی: اگر نفس افعی به طرز جذابی دفع شود، وقتی نیز که تیرش را بر بدن دشمنان بیندازد، مثل افعی خواهد بود.

هوش مصنوعی: در اینجا به معنی این است که گرد و غبار پای حضور تو نشانه‌ی افتخار و تواضع من است و خدمت به تو را به عنوان یک وظیفه می‌نگرم. زمین حریم تو محترم است و نشانه‌ی احترام و حرمت بین دو حرم، یعنی دو مکان مقدس، است.

هوش مصنوعی: در شرایط مختلف، افراد ممکن است به صورت طبیعی یا با میل و اراده خود به سمت رفتارهای متفاوتی گرایش پیدا کنند. این تغییرات گاهی ناشی از تلاش و اجتهاد آن‌هاست و گاهی به دلیل پیروی از اصول و اعتقادات مشخصی که دارند.

هوش مصنوعی: چرخ (آسمان) از بلندی ایوان تو آرزو دارد که به اوج برسد و زمان (دهر) از دیوان تو خواهان توجه و اهمیت است.

هوش مصنوعی: به دنبال خوشبختی و سعادت، بر روی زمین و در دین، سرنوشت بزرگ و باشکوه تو مانند پرنده‌ای آسمانی شده است.

هوش مصنوعی: وقتی که چرخ فلک تو را در قله‌ای پررونق و فربه مشاهده کرد، مانند صاعقه به او گفت که دنیا را پرجنب‌وجوش نکن، ای اسب لاغر و یال‌افشان.

هوش مصنوعی: دایره‌ای وجود دارد که حرکت آن نقطه‌ای نامشخص را ایجاد می‌کند، حرکتی که به صورت خط، سطح و حجم تجلی می‌یابد.

هوش مصنوعی: در دنیای ساده و راحت، او همیشه در تنگنا قرار دارد و در عین حال، چیزهای دشوار و ناممکن به دست او می‌آید.

هوش مصنوعی: جسد او همچون کشتی‌ای است که در دریا می‌جنگد و اندام او همچون اسب نبردی است که در برابر طوفان آتش می‌تازد.

هوش مصنوعی: در روز نبرد، او به قدری قدرت و توان دارد که برای پیروزی در دو جهان، فقط به یک وجب از سم پایش نیاز است، و گاه به اندازه‌ای می‌تواند حرکت کند که هفت زمین را یک قدم پیش ببرد.

هوش مصنوعی: غبار پای او چنان است که چشم برج زحل را می‌بندد و وزش تک بادی که او ایجاد می‌کند، مغز آسمان را از سرما و بیماری آزاد می‌کند.

هوش مصنوعی: این بیت به این معناست که وجود او تحت تأثیر دو جاذبه قوی قرار دارد؛ یکی نیروی آتش که او را به سمت بالا می‌برد و دیگری نیروی دریا که از عمق به سمت پایین می‌کشد. این تضاد نشان‌دهنده‌ی تأثیرات مختلفی است که بر روح و وجود او اعمال می‌شود.

هوش مصنوعی: تو آتش هستی و حسادت دشمنان تو مانند هیزم به آن می‌افزاید. خشم تو مانند دوزخ می‌سوزاند و دشمنان تو را نابود می‌کند.

هوش مصنوعی: فصل نوروز به نشانه‌ی شادی و جشن به وجود آمد، اما در عین حال برای من، هم برای عامه مردم و هم برای خواص، حالتی غمناک دارد.

هوش مصنوعی: باد خوش و خرم به تو سال نو و روز نو می‌آورد. عمر تو از این بر بر عزت و بزرگواری‌ات می‌افزاید و از این بر ثبات و پایداری‌ات را آرزو دارد.

هوش مصنوعی: از عمق وجود چون آب، احساسم را فریاد می‌زنم؛ چرا که مانند آتش، احساساتم بسیار زنده و گرم است. این شعر نیز به خوبی قوام و استحکام آن احساسات را نشان می‌دهد.