گنجور

شمارهٔ ۲۳

ای دل بهوس روزی ننهاده مخواه
با قسمت خود بساز و از غصه مکاه
صد سال نگردد بهزار آب سفید
رویی که بسیلی طمع گشت سیاه

اطلاعات

وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب شعری: رباعی
منبع اولیه: چکامه

* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.

برگردان به زبان ساده

ای دل بهوس روزی ننهاده مخواه
با قسمت خود بساز و از غصه مکاه
هوش مصنوعی: ای دل، برای روزی که به تو داده نشده فکر نکن، بلکه با تقدیر خود کنار بیا و از غم و اندوه دوری جسته و ناراحت نباش.
صد سال نگردد بهزار آب سفید
رویی که بسیلی طمع گشت سیاه
هوش مصنوعی: صد سال نمی‌گذرد که هزاران بار چهره‌ای سفید و باصفا، به خاطر طمع و آرزوهایی که در دل دارد، تبدیل به چهره‌ای سیاه و زشت می‌شود.