بابافغانیشمارهٔ ۸۰
شب دیده ام مشاهده ی آن جمال داشت
هرچند گریه کرد و لیکن وصال داشت
از نازکی نداشت تنش طاقت نظر
حیران آن گلم که چه نازک نهال داشت
رخ بر فروز بر همه کس تا ابد بتاب
کاین حسن بر کمال نخواهد زوال داشت
شد از سعادت تو بدانسان که خواستم
سیاره ی مراد که چندین وبال داشت
بند زبان ما گره ابروی تو شد
ورنه چه می شدی دل ما صد خیال داشت
گریان فغانی از تو همین نوبهار نیست
این کهنه ماتمیست که هر ماه و سال داشت
اطلاعات
وزن: مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن (مضارع مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب شعری: غزل
منبع اولیه: چکامه
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
برگردان به زبان ساده
شب دیده ام مشاهده ی آن جمال داشت
هرچند گریه کرد و لیکن وصال داشت
هوش مصنوعی: در شب، زیبایی او را دیدم، هرچند که اشک ریختم، اما در عین حال به وصال او دست یافتم.
از نازکی نداشت تنش طاقت نظر
حیران آن گلم که چه نازک نهال داشت
هوش مصنوعی: به خاطر نازکی و لطافت او، چشمانم از دیدن زیبایی‌اش حیران مانده است. این گل چقدر نرم و ظریف است و این همان نازک‌ناکی است که در وجودش دارد.
رخ بر فروز بر همه کس تا ابد بتاب
کاین حسن بر کمال نخواهد زوال داشت
هوش مصنوعی: چهره‌ات را درخشان کن و به همه بنمایان تا همیشه، زیرا این زیبایی هرگز از بین نخواهد رفت و همچنان باقی خواهد ماند.
شد از سعادت تو بدانسان که خواستم
سیاره ی مراد که چندین وبال داشت
هوش مصنوعی: به خاطر خوشبختی تو به آن درجه رسیدم که آرزو داشتم، ستاره‌ای که خواسته‌هایم را برآورده کند، گرچه مشکلات زیادی داشت.
بند زبان ما گره ابروی تو شد
ورنه چه می شدی دل ما صد خیال داشت
هوش مصنوعی: زبان ما به خاطر ابروهای تو گره خورده است و اگر نه، دل ما پر از خیالات مختلف بود.
گریان فغانی از تو همین نوبهار نیست
این کهنه ماتمیست که هر ماه و سال داشت
هوش مصنوعی: این اشک و اندوهی که در بهار جاری است، نشانه‌ای از شادی نیست، بلکه غمی قدیمی و مداوم است که هر ماه و سال تکرار می‌شود.