هوش مصنوعی: تو مانند درختی هستی که میوه‌اش آتشین است و من در دیوانگی و عشق به آن بیابان، دلبسته و شیدای این درخت تو هستم.

هوش مصنوعی: این چمن به زیبایی آراسته شده است، زیرا هر روز نعمت‌های تازه‌ای از لاله‌ها و ریحان‌هایش جاری می‌شود.

هوش مصنوعی: زلف تو به شکلی برای من گره خورده است که به خاطر درد و رنجی که احساس می‌کنم، فریاد می‌زنم. این حس می‌گوید که این دانه‌ای که به آن وابسته‌ام، تحت تأثیر خوشه‌ای است که به آن مربوط می‌شود.

هوش مصنوعی: از آن روز که وعده و قسمم را به خاطر عشق محبوب بشکستم، قسم و عهدی که به خودم داده بودم، همه به خاطر او و جانش می‌باشد.

هوش مصنوعی: این گوهر زیبا که به کمر او آویخته شده، هم قدرت و استقامت به دل می‌دهد و هم روشنی و تازگی به چشمان می‌بخشد.

هوش مصنوعی: در کل از آن قطره‌ای که جزئی از وجود است، تمایلش به آسمان است و جذب شیرینی آن را دارد.

هوش مصنوعی: امروز اگر او گریه کند، به خاطر درد و رنج زیادی است که در دلش دارد و از مشکلات زیادی که به او آسیب زده، رنج می‌برد.