هوش مصنوعی: خوشحالم که بدون اینکه آرزوی تو را داشته باشم، چشم‌هایم را باز می‌کنم و دور کوی تو می‌چرخم.

هوش مصنوعی: من در مورد زیبایی‌های تو می‌نویسم و نشانی از کوی تو می‌طلبم، چون به خاطر محبت تو، خیلی از خودم دور شده‌ام و به جستجوی تو پرداخته‌ام.

هوش مصنوعی: چشم من سزاوار دیدن چهره‌ی تو نیست؛ همین اندازه کافی است که در آرزوی دیدارت بمانم.

هوش مصنوعی: من شراب نوشیده و حالتی شگرف یافته‌ام، مانند گل‌هایی که در باغ می‌درخشند. آتش غیرتم به خاطر رنگ و بوی تو شعله‌ور است.

هوش مصنوعی: وقتی که تو از عمق وجودت سخن بگویی، مانند غنچه‌ای که تازه آب خورده و شکوفا شده، من هم همچون گلی خندان از گفتگوی تو خوشحال و شاداب خواهم بود.

هوش مصنوعی: وقتی که موهایت را به خاطر شوق دیدن تو بی‌نظم می‌بینم، آرزو می‌کنم که از فکر موی تو به حالتی مثل خودت برسیم.

هوش مصنوعی: صبحگاه که زهره (سیاره‌ی زهره) به خوشی و نغمه‌سرایی می‌پردازد، من نیز در انتظار رقص و شادی تو نشسته‌ام.

هوش مصنوعی: گاهی که تو با ناز و کرشمه رفتار می‌کنی، من به شدت شیفته‌ی ناز تو می‌شوم و مانند یک بنده، اسیر ویژگی‌های تو می‌گردم.