هوش مصنوعی: ما به سفر رفتیم و تمام تجربیات و مشکلات دنیا را کنار گذاشتیم و آنها را به فراموشی سپردیم.

هوش مصنوعی: بدون توجه به فایده‌ی زودگذر دنیای ده‌روزه، ما این خانه‌ی ویران را به طور مسلم رها کردیم.

هوش مصنوعی: زمانه به ما وفا نمی‌کند و مانند یک هفته نیز ثابت نمی‌ماند. ما از حساب کردن ارزش این درم (پول) کم کرده‌ایم.

هوش مصنوعی: ما از کنار گلی که رنگ و زیبایی‌اش را نداشت، عبور کردیم. در همان لحظه که آن گل دلنشین نبود، آن را رها کردیم.

هوش مصنوعی: در اندوه شدید، موی سیاه را زیر خاک گذاشتیم و خود را در غم آن سپید کرده‌ایم.

هوش مصنوعی: ما از این جمع خارج شدیم و همچون فغانی، زندگی را بی‌غم گذاشتیم و از خوشی‌های دنیا بی‌خبر رفتیم.