گنجور

شمارهٔ ۴۲

مدامت چهره گلگون از شراب لاله‌گون بادا
ترا خوبی و ما را گرمی مهر‌ت فزون بادا
ز جامت جرعه‌ای کز لعل نوشین چاشنی گیرد
گرفتار‌ان دل را شعلهٔ داغ درون بادا
چو بگشایی لب از بهر سکون اضطراب من
ز لعلت هر تبسم سحر و هر گفتن فسون بادا
فغان و نالهٔ من کز دل محزون برون آید
به گوشت خوشتر از صوت و صدای ارغنون بادا
دلی کز حلقهٔ زلف تو آزادی هوس دارد
گرفتار بلا و بستهٔ قید جنون بادا
نمی‌گویم که دل از خار خار غیر خالی کن
همین گویم که خارت از دل غیری برون بادا
به عزم خانهٔ چشم فغانی چون قدم مانی
دل روشن چراغ راه و شوقت رهنمون بادا

اطلاعات

وزن: مفاعیلن مفاعیلن مفاعیلن مفاعیلن (هزج مثمن سالم)
قالب شعری: غزل
منبع اولیه: چکامه

* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.

برگردان به زبان ساده

مدامت چهره گلگون از شراب لاله‌گون بادا
ترا خوبی و ما را گرمی مهر‌ت فزون بادا
هوش مصنوعی: همیشه صورتت مثل گل سرخ باشد و از شراب قرمز رنگ سرشار، امید دارم تو خوب و خوشبخت باشی و ما نیز از محبت تو بیشتر بهره‌مند شویم.
ز جامت جرعه‌ای کز لعل نوشین چاشنی گیرد
گرفتار‌ان دل را شعلهٔ داغ درون بادا
هوش مصنوعی: از لیوانت جرعه‌ای بنوش که با طعم شیرینش دل‌های گرفتار را در آتش عشق شعله‌ور می‌کند.
چو بگشایی لب از بهر سکون اضطراب من
ز لعلت هر تبسم سحر و هر گفتن فسون بادا
هوش مصنوعی: هرگاه که لب‌های تو به حرف‌زدن باز شود و من از ناامیدی و بی‌قراری‌ام کمی آرام شوم، از لب‌های لطیفت هر لبخند به مانند سحر و هر کلامی همچون جادو خواهد بود.
فغان و نالهٔ من کز دل محزون برون آید
به گوشت خوشتر از صوت و صدای ارغنون بادا
هوش مصنوعی: صدای فریاد و نالهٔ غمگین من که از دل ناراحت و محزونم برمی‌خیزد، به گوش تو دلنشین‌تر از صدای خوش ساز و نغمه‌های ارغنون باشد.
دلی کز حلقهٔ زلف تو آزادی هوس دارد
گرفتار بلا و بستهٔ قید جنون بادا
هوش مصنوعی: دل کسی که آرزوی رهایی از پیچیدگی‌های زلف تو را دارد، در واقع گرفتار مشکلات و دلبستگی‌های دیوانگی خواهد بود.
نمی‌گویم که دل از خار خار غیر خالی کن
همین گویم که خارت از دل غیری برون بادا
هوش مصنوعی: نمی‌خواهم که دل را از محبت‌های دیگران خالی کنی، بلکه فقط می‌گویم که محبت‌های دیگران را از دل خود بیرون کن.
به عزم خانهٔ چشم فغانی چون قدم مانی
دل روشن چراغ راه و شوقت رهنمون بادا
هوش مصنوعی: اگر با اراده به سمت خانهٔ چشم محبوب بیایی، دلم روشن و چراغ راه تو خواهد بود و اشتیاق تو راهنمای من خواهد شد.