هوش مصنوعی: هرچه به جلو رفته‌ام، در دوران کودکی خود هیچ گل و زیبایی را ندیده‌ام و از نعمت بهار و لذت‌های زندگی هم بهره‌مند نشده‌ام.

هوش مصنوعی: من عاشقانی را نمی‌شناسم که وفای عشقشان به اندازه‌ی زیبایی گل باشد، و جز نامرادی بلبل، چیزی ندیده‌ام.

هوش مصنوعی: هرچقدر که در آتش عشق سوختیم، او حتی نگاهی به ما نکرد و رفت. من هرگز چنین خودخواهی و تجمل‌گرایی را ندیده‌ام.

هوش مصنوعی: من به سمت زیبایان نگاه‌های زیادی کرده‌ام، اما هرگز چنین زیبایی و حلقه‌های موی آن‌ها را ندیده‌ام.

هوش مصنوعی: دل مرا از دستم بردی و هرگز نگفتی که چه بر سرت آمده است. باور نکرده بودم که کسی تا این حد فریبنده و غافل باشد.

هوش مصنوعی: چرا مدام جدا می‌شوی و به پیوند نمی‌پیوندی؟ این چه نوع عادت است که همچنان ادامه دارد و من هرگز از آن ندیده‌ام؟

هوش مصنوعی: بهانه‌جویی نکن، زیرا هرگز چنین لحظه‌ای از وصالی را که بدون وعده و بدون تأخیر رخ دهد، تجربه نکرده‌ام.

هوش مصنوعی: چطور می‌توانم با بی‌ادبی دلخواه خود را به تو نزدیک کنم، وقتی که در دل خود هیچ صبر و تحملی از تو ندیده‌ام؟

هوش مصنوعی: دیگر فکری برای من نمانده است. جان عاشق فقط به این خیال و تأمل مشغول است و من چنین چیزی را هرگز ندیده‌ام.