هوش مصنوعی: ما از کوی محبوب رفتیم و با خود احساس درد و اندوهی را که به ما رسیده بود، به همراه آوردیم. ما از این باغ زیبا و دل‌انگیز بار فراق را برداشتیم.

هوش مصنوعی: در مراسم وصال، با غمی عمیق به یاد جدایی، از باغی دل‌انگیز چنین خاطره‌ای را با خود بردیم.

هوش مصنوعی: ما به امید رسیدن به هدفی بزرگ و مهم، مدت زیادی در انتظار بوده‌ایم و آرزوهای خود را در مسیر زندگی گسترش داده‌ایم.

هوش مصنوعی: برای یک جرعه نوشیدنی و یک نگاه به محبوب، ما در این روزگار متحمل تهمت و سرزنش‌های زیادی شده‌ایم.

هوش مصنوعی: شمعی که امید داشتیم فقط یک شب روشن بماند، اما ما خیلی تلاش کردیم و نذر و نیت‌هایی را در هر جا انجام دادیم، ولی نتیجه‌ای که می‌خواستیم نگرفتیم.

هوش مصنوعی: هر لحظه قصر وصال ما بیشتر بالا رفت و ما آنجا به قدری از شیرینی یاد کردیم که این تصویر در ذهن‌مان برجسته‌تر شد.

هوش مصنوعی: در آن لحظه که نام بهار را بر زبان آوردیم، احساس کردیم که جدایی چقدر دردناک است، مثل داغی که بر لاله‌ای در خون خورده باشد.

هوش مصنوعی: ما با آستینی پر از گل به سمت دوست رفتیم تا دلی را شاد کنیم، اما از آنجا با حسرت و غمی مثل خار به خانه برگشتیم.

هوش مصنوعی: در اوج شور و هیجان، فریاد و تظاهراتی به راه انداختیم و او را در حالی که دست و گردنش بسته بود، تا پای دار آوردیم.