هوش مصنوعی: من از ساقی خود دور مانده‌ام و به خاطر رفتن شراب، حالتی مست و بی‌حالی دارم.

هوش مصنوعی: هم دل من خالی شده و هم چشمم از دیدن دور است. در این میکده که چراغش خاموش است، من تنها و بی‌نور مانده‌ام.

هوش مصنوعی: من از دست نخل مسیح، باغ حضرت ابراهیم و آب روشن خضر دور شده‌ام و احساس تنهایی و جدایی می‌کنم.

هوش مصنوعی: هیچ کس از من بدتر نیست و این هم نعمتی است که در پنهان باقی مانده‌ام.

هوش مصنوعی: من از رفتار دیگران دلخورم و خودم نیز از زندگی‌ام خجالت‌زده هستم، به‌طوری که در میان جمع احساس تنهایی می‌کنم.

هوش مصنوعی: چشمم به سوی معشوق است و دل‌ام به خاطر عشق و زیبایی او آماده فدا شدن است. بابت یک اشاره از جانب او، در انتظار مانده‌ام.

هوش مصنوعی: در این بزم که بهشت مانند است، همه جا شگفتی‌ها و سرگرمی‌هایی وجود دارد و من تنها به تماشای حورهای بهشتی اکتفا نکرده‌ام.

هوش مصنوعی: طباطبایی، پزشک شهر من با صدای دلنوازش جان صد مرده را باز می‌کند؛ آن‌چنان که من هم از درد و رنجی که دارم، از دعای کسی هنوز بهبود نیافته‌ام.