گنجور

شمارهٔ ۳۹۵

من آشفته هم در خواب مستی کاش می‌مردم
که روز از مستی شب این همه خجلت نمی‌بردم
زبان خود به دندان می‌گزم هر دم من ناکس
که از بهر چه در مستی لبت را نام می‌بردم
کشم صد انفعال از خویش و میرم از پشیمانی
چو یاد آرم که در مستی سگ آن کوی آزردم
به مستی دوش رنجانیدم از خود خاطر یاران
چه کردم کاش خون می‌خوردم و آن می نمی‌خوردم
فغانی یار چون می‌شد ملول از های‌های من
چرا اول به آه و ناله جان بر لب نیاوردم

اطلاعات

وزن: مفاعیلن مفاعیلن مفاعیلن مفاعیلن (هزج مثمن سالم)
قالب شعری: غزل
منبع اولیه: چکامه

* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.

برگردان به زبان ساده

من آشفته هم در خواب مستی کاش می‌مردم
که روز از مستی شب این همه خجلت نمی‌بردم
هوش مصنوعی: من در خواب، در حالی که مست هستم، آشفته‌ام. ای کاش می‌مردم، چون دیگر مجبور نبودم صبح‌ها از خجالت ناشی از مستی شب قبل رنج ببرم.
زبان خود به دندان می‌گزم هر دم من ناکس
که از بهر چه در مستی لبت را نام می‌بردم
هوش مصنوعی: هر لحظه زبانم را به دندان می‌زنم، چون نمی‌دانم چرا در حالتی که مست هستم، نام لب‌هایت را می‌برم.
کشم صد انفعال از خویش و میرم از پشیمانی
چو یاد آرم که در مستی سگ آن کوی آزردم
هوش مصنوعی: مجبورم که به خاطر خودم احساس ناراحتی کنم و از پشیمانی رنج ببرم، وقتی یادم می‌آید که در حال مستی، به کسی در آن خیابان بی‌احترامی کردم.
به مستی دوش رنجانیدم از خود خاطر یاران
چه کردم کاش خون می‌خوردم و آن می نمی‌خوردم
هوش مصنوعی: در شب گذشته، به خاطر نوشیدن مشروب، دوستانم را ناراحت و رنجاندن خودم را سرزنش می‌کنم. ای کاش به جای نوشیدن مشروب، خون می‌نوشیدم و این شراب را نمی‌نوشیدم.
فغانی یار چون می‌شد ملول از های‌های من
چرا اول به آه و ناله جان بر لب نیاوردم
هوش مصنوعی: وقتی که محبوبم از گریه و زاری من دلزده می‌شد، چرا در ابتدا با آه و ناله‌هایم جانم را به لب نیاوردم؟