شمارهٔ ۳۹
هرگز نظر به کام نیالودهایم ما
فارغ نشین حسود که آسودهایم ما
زخم دل شکسته به الماس بستهایم
بر داغهای سینه نمک سودهایم ما
آب حیات در نظر و مهر بر دهان
آیینه در برابر و ننمودهایم ما
یکرو و یکدلیم اگر نیک و گر بدیم
قلب سیه به حیله نیندودهایم ما
کمتر ز هر کمیم و کم از کمتریم هم
بر خود هزار بار نیفزودهایم ما
خود را چنانکه هست به مردم نمودهایم
هرجا که بودهایم چنین بودهایم ما
دم در کشیدهایم فغانی ز نیک و بد
در هر فسانه باد نپیمودهایم ما
اطلاعات
وزن: مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن (مضارع مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب شعری: غزل
منبع اولیه: چکامه
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
برگردان به زبان ساده
هرگز نظر به کام نیالودهایم ما
فارغ نشین حسود که آسودهایم ما
هوش مصنوعی: ما هرگز به سراغ خواستههای آلوده و ناپسند نرفتهایم و به حسودان نشان میدهیم که در آرامش و بیخیالی زندگی میکنیم.
زخم دل شکسته به الماس بستهایم
بر داغهای سینه نمک سودهایم ما
هوش مصنوعی: ما درد و زخم دلهای خود را نهان کردهایم و بر غمهایمان، با دلسوزی و شعف برخورد میکنیم.
آب حیات در نظر و مهر بر دهان
آیینه در برابر و ننمودهایم ما
هوش مصنوعی: در نگاه ما، زندگی و عشق وجود دارد و مانند آینهای که در برابر ماست، هنوز نتوانستهایم آن را به تصویر بکشیم.
یکرو و یکدلیم اگر نیک و گر بدیم
قلب سیه به حیله نیندودهایم ما
هوش مصنوعی: ما همیشه صادق و یکدلی هستیم، چه کار نیک انجام دهیم و چه کار بد. هرگز قلبهای تیره را به فریب نیالودهایم.
کمتر ز هر کمیم و کم از کمتریم هم
بر خود هزار بار نیفزودهایم ما
هوش مصنوعی: ما به اندازهای کم هستیم که حتی نمیتوانیم به این کم بودن خود اضافه کنیم.
خود را چنانکه هست به مردم نمودهایم
هرجا که بودهایم چنین بودهایم ما
هوش مصنوعی: ما خود را به همان صورتی که هستیم به مردم نشان دادهایم و در هر جایی که بودهایم، همینگونه بودهایم.
دم در کشیدهایم فغانی ز نیک و بد
در هر فسانه باد نپیمودهایم ما
هوش مصنوعی: ما در زمان دم کشیدن، صدای نیک و بد را در هر داستانی شنیدهایم، اما باد هیچگاه ما را نپیموده است.