گنجور

شمارهٔ ۳۹

هرگز نظر به کام نیالوده‌ایم ما
فارغ نشین حسود که آسوده‌ایم ما
زخم دل شکسته به الماس بسته‌ایم
بر داغ‌های سینه نمک سوده‌ایم ما
آب حیات در نظر و مهر بر دهان
آیینه در برابر و ننموده‌ایم ما
یک‌رو و یکدلیم اگر نیک و گر بدیم
قلب سیه به حیله نیندوده‌ایم ما
کمتر ز هر کمیم و کم از کمتریم هم
بر خود هزار بار نیفزوده‌ایم ما
خود را چنانکه هست به مردم نموده‌ایم
هرجا که بوده‌ایم چنین بوده‌ایم ما
دم در کشیده‌ایم فغانی ز نیک و بد
در هر فسانه باد نپیموده‌ایم ما

اطلاعات

وزن: مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن (مضارع مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب شعری: غزل
منبع اولیه: چکامه

* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.

برگردان به زبان ساده

هرگز نظر به کام نیالوده‌ایم ما
فارغ نشین حسود که آسوده‌ایم ما
هوش مصنوعی: ما هرگز به سراغ خواسته‌های آلوده و ناپسند نرفته‌ایم و به حسودان نشان می‌دهیم که در آرامش و بی‌خیالی زندگی می‌کنیم.
زخم دل شکسته به الماس بسته‌ایم
بر داغ‌های سینه نمک سوده‌ایم ما
هوش مصنوعی: ما درد و زخم دل‌های خود را نهان کرده‌ایم و بر غم‌هایمان، با دلسوزی و شعف برخورد می‌کنیم.
آب حیات در نظر و مهر بر دهان
آیینه در برابر و ننموده‌ایم ما
هوش مصنوعی: در نگاه ما، زندگی و عشق وجود دارد و مانند آینه‌ای که در برابر ماست، هنوز نتوانسته‌ایم آن را به تصویر بکشیم.
یک‌رو و یکدلیم اگر نیک و گر بدیم
قلب سیه به حیله نیندوده‌ایم ما
هوش مصنوعی: ما همیشه صادق و یکدلی هستیم، چه کار نیک انجام دهیم و چه کار بد. هرگز قلب‌های تیره را به فریب نیالوده‌ایم.
کمتر ز هر کمیم و کم از کمتریم هم
بر خود هزار بار نیفزوده‌ایم ما
هوش مصنوعی: ما به اندازه‌ای کم هستیم که حتی نمی‌توانیم به این کم بودن خود اضافه کنیم.
خود را چنانکه هست به مردم نموده‌ایم
هرجا که بوده‌ایم چنین بوده‌ایم ما
هوش مصنوعی: ما خود را به همان صورتی که هستیم به مردم نشان داده‌ایم و در هر جایی که بوده‌ایم، همین‌گونه بوده‌ایم.
دم در کشیده‌ایم فغانی ز نیک و بد
در هر فسانه باد نپیموده‌ایم ما
هوش مصنوعی: ما در زمان دم کشیدن، صدای نیک و بد را در هر داستانی شنیده‌ایم، اما باد هیچ‌گاه ما را نپیموده است.