هوش مصنوعی: در شبی که چراغ خوشحالی را روشن کرده‌ام، به یاد شمع زیبایی تو افتاده‌ام و در این فکر به آتش عشق تو سوخته‌ام.

هوش مصنوعی: در نهایت، دل من به حالتی چون انار خواهد شد و از این همه قطره‌ی خونی که به خاطر غمت جمع کرده‌ام، دردر می‌آید.

هوش مصنوعی: دل من بدون اندوه عشق نمی‌تواند زنده بماند، پس چه کاری از دستم برمی‌آید؟ همین وضعیت را خودم به خودم یاد داده‌ام.

هوش مصنوعی: اگر لحظه‌ای چشمانم را باز نکنم، نه به خاطر خواب است، بلکه چون تنها به چهره زیبای تو فکر می‌کنم و نگاه‌ام را از دیگران برداشته‌ام.

هوش مصنوعی: در شب دوری، آه و ناله نکن، زیرا من به خاطر عشق و شوق، چنان دلم می‌سوزد که مثل آتش شده‌ام.