هوش مصنوعی: زیبایی‌های عالم نمی‌دانند که دل شکسته و درد جانکاه چه تاثیری دارد و چه می‌تواند برای قلب‌های غمگین به ارمغان آورد.

هوش مصنوعی: چرا اینقدر باید از دور همدیگر را دور نگه داریم و جان بدهیم؟ آیا کسی ارزش نگاه و توجه پاک را نمی‌فهمد؟ چه فایده‌ای از این کارها حاصل می‌شود؟

هوش مصنوعی: ما برای جوانان از جان خود می‌گذریم، که این بار، اهمیتش را همچون خاک نمی‌دانند.

هوش مصنوعی: عاشق می‌داند که می‌تواند ظلم و ناراحتی را از طرف محبوب خود تحمل کند، اما کسانی که دور از عشق هستند، نمی‌دانند که این بدی‌ها و بی‌محبتی‌ها چه نتیجه‌ای دارد.

هوش مصنوعی: تو با ناز و عشوه‌ای که داری، دل‌ها را تسخیر می‌کنی، اما مردم در تماشای تو، جرأت نمی‌کنند که بدانند این وضعیت چه عواقبی دارد.

هوش مصنوعی: متاسفانه، روشنایی و خیرات درختان و منطقه امن، به خاطر آتش سوزانی که از زباله‌ها ناشی می‌شود، به هدر می‌رود و نتیجه‌ای برای آنها نخواهد داشت.

هوش مصنوعی: تمام وجود من سرشار از زندگی است، اما دل من در خدمت حریفان است و نمی‌دانند که مثل خاصیت تریاک هیچ فایده‌ای ندارد.

هوش مصنوعی: این دوستان و همدمان حال دل ناخرسند و غمگین مرا درک نمی‌کنند، با وجود این‌که چیزهای زیادی می‌دانند، اما در نهایت نتوانسته‌اند به چیزی دست یابند.