هوش مصنوعی: چشم من از گلی که در عشق تو می‌شکفد محروم است، اگر بهار بگذرد و من باز هم در خیال تو بمانم.

هوش مصنوعی: گل پنج روز بیشتر عمر نمی‌کند، اما زیبایی تو همچنان پایدار و جاودانه است. خوشا به حال زیبایی تو که هرگز زوال نمی‌یابد.

هوش مصنوعی: دلم برای تو تنگ شده است، ای گل، چون بوی نسیم صبح مرا ناراحت می‌کند.

هوش مصنوعی: در باغ به خاطر شگفتی و بلندای نخل تو متوجه نمی‌شوم که بر درخت جوانی گلی وجود دارد.

هوش مصنوعی: هرگز هیچ بلبل آشفته‌ای در کنار گلی با آرامش و راحتی نشسته است.

هوش مصنوعی: آتش در آب چشمه‌ی خورشید می‌رقصد و گل‌های سایه‌سار تو از شراب زلال سیراب می‌شوند.

هوش مصنوعی: جان‌ها مانند رنگی هستند که هنرمند به زیبایی‌های تو می‌کشد، خالی که از مشک گرفته شده و بر روی گل قرار داده شده است.

هوش مصنوعی: ای بلبل، از ظلم گل شکایت نکن، چونکه وقتی از محبت و وفا سخن گفتی، از بی‌توجهی من گلایه نکن.

هوش مصنوعی: صدای دل‌انگیز و سوزناک فغانی مانند شاخ گلی است که در این چمن می‌درخشد و جلوه‌ای زیبا دارد.