هوش مصنوعی: من از پسته تو به طعمی داغ و آتشین دست یافته‌ام که هیچ‌کس کبابی با این مزه و نمک را تجربه نکرده است.

هوش مصنوعی: با جلال و زیبایی قدم می‌زنی و دامن و دستت را به آرامی حرکت می‌دهی. زمین از حضور تو غبار آلود می‌شود، انگار که نمک روی آن پاشیده شده است.

هوش مصنوعی: به نظر می‌رسد کسی که می‌خواهد به قلب زخم‌خورده‌ام آرامش بدهد، در واقع خود آزارم می‌دهد و بر زخم‌های من نمک می‌پاشد.

هوش مصنوعی: عشق و شور و شوقی که من به خاطر تو دارم، هیچ‌کس دیگری چنین حالتی نداشته است، چرا که هیچ‌کس جوانی را با اینقدر شور و ذوق تجربه نکرده است.

هوش مصنوعی: گاه به خاطر کینه و خشم، چنان به من نگاه می‌کنی که مثل کباب آتش می‌زنم و گاه دیگر به خاطر زهر چشمت، جگرم را می‌سوزانی.

هوش مصنوعی: در هنگام گریه به خاطر جدایی، صدای بلندی از سرنوشت، بر روی چشمان مردم اهل شهر به طور غم‌انگیزی نمایان شد.