هوش مصنوعی: چقدر باید از صحبت‌های خودم مشکل بکشید تا اینکه به جایی بروم که دیگر خودم نتوانم راهی برای بازگشت به خودم پیدا کنم.

هوش مصنوعی: وقتی که من خودم را شبیه کسی نمی‌بینم و کسی هم شبیه من نیست، بهتر است که سعی کنم خودم را به ویژگی‌های خوب دیگران نزدیک کنم.

هوش مصنوعی: حالتی خوش دارم که در جستجوی تو آن‌چنان غرق شوم که دیگر هیچ‌گاه به دنبال خود نروم.

هوش مصنوعی: من به گونه‌ای هستم که در این باغ مانند گل، بی‌رنگ و بی‌بو هستم، و دل‌ام از رنگ و بوی خودم آگاه نیست.

هوش مصنوعی: روشنفکران مانند آینه، به دلیل پاکی و صفای خود، فقط زیبایی‌های دیگران را می‌بینند و به خودشان توجهی ندارند.

هوش مصنوعی: وقتی موهای زیبا و خمیده‌ات جانم را در دامی گرفتار کرد، دل من از هر رشته موی تو به سمت آزادی پر کشید.

هوش مصنوعی: دل شکسته‌ای که در مقام رندی و آزادگی است، در برابر سختی‌ها و آزمایش‌ها قرار دارد و با تواضع و بی‌ادعایی، بارها و بارها تلاش کرده تا اثری از خود به جا بگذارد.