هوش مصنوعی: من آن کسی نیستم که فقط به خاطر زیبایی لب‌های تو به خواسته‌های خود برسم. خوشحالم اگر از می‌ات کمی به من ببخشی.

هوش مصنوعی: به قدری در فکر و یاد تو غرق شده‌ام که خود را فراموش کرده‌ام و حتی نام خودم هم به ذهنم نمی‌آید.

هوش مصنوعی: زندگی من بدون تو آرامش ندارد. من چگونه می‌توانم با روح بی‌قرار خود کنار بیایم در حالی که به شدت به تو نیاز دارم؟

هوش مصنوعی: به بالای بام بیا و از هر طرف به تماشای زیبایی‌ام بپرداز، من مانند صدچراغ درخشان، نور دل‌انگیزی به دور و بر خود می‌افشانم.

هوش مصنوعی: او مانند پرنده‌ای زیرک و بی‌نیاز است، و من که به صد رنگ می‌خواهمش، هنوز در حیرتم که چطور می‌توانم او را به دام بکشم.

هوش مصنوعی: هیچ کس نمی‌تواند به عشق محبوب نزدیک شود و آنجا را لمس کند. عاشقانی که از وصال یار محروم‌اند، حتی وقتی پیامی برای او می‌فرستند، نمی‌توانند به حقیقتی که در دل دارند، دست یابند.

هوش مصنوعی: چرا به خاطر غم و اندوهت ناراحت هستی؟ وقت را غنیمت بشمار و به مشکلات و ناراحتی‌هایی که هر روز و شب با آن‌ها روبرو هستی، فکر کن.