هوش مصنوعی: به دنبال نوازنده‌ای هستم تا با آوازش مرا غرق در شادی کند و از گفتگوهای منطقی و دلایل خودم فاصله بگیرم.

هوش مصنوعی: امشب، مختار مجلس ما در مورد شراب سخن می‌گفت و آن‌قدر جذاب و دل‌نشین بود که عقل و هوش ما از شنیدن داستان‌هایش خسته و خواب‌آلود شد.

هوش مصنوعی: خاکی که در محیط مغان وجود دارد، همیشه صدای بی‌خبری و غم را از آستانه‌اش بلند می‌کند.

هوش مصنوعی: در صبح زود، ساقی در گوشه‌ی میخانه شمعی روشن کرد که نور آن به اندازه‌ی نور آفتاب بود.

هوش مصنوعی: زمان را غنیمت بشمار، زیرا همانطور که جم (نماد پادشاهی و قدرت) با وجود جام (شراب) خود رفت، زمان نیز به حساب نیامده و از دست می‌رود.

هوش مصنوعی: از خود رها شو و خالص باش، زیرا ممکن است کسی که به جهان نور می‌بخشد، در شب نیازی به چراغ در خانه‌اش نداشته باشد.

هوش مصنوعی: دل انسان، که بسیار بلند نظر و آرزوهای بزرگی دارد، در آغاز خلقت به گونه‌ای طراحی شده که به سمت روشنایی و زیبایی‌ها، مانند آفتاب، جلب می‌شود و در این جستجو دام و دانه‌هایی در نظرش وجود دارد.

هوش مصنوعی: ای خدا، چه می‌گذرد بر فغان من از شراب عشق که یاد غم همیشگی‌اش را از دست داده‌ام.