هوش مصنوعی: در دل زیارت، آتش دوزخ بیشتر از صد قیامت وجود دارد و ما از هزار آتش می‌سوزیم.

هوش مصنوعی: در دل حس سوز و در جان احساس درد دارم. دوستان، از این روزگار حذر کنید که آتش مشکلات بی‌رحمانه فرو می‌ریزد.

هوش مصنوعی: عزیزانم برای گریه‌ام نگران باشند، فایده‌ای ندارد؛ چون دیگر کار از کار گذشته و مشکلی حل نمی‌شود.

هوش مصنوعی: در گوشه‌های زندان چندین شمع روشن می‌کنم، که این کار بهتر از آن است که در کنار چوبه‌دار آتش افروزم.

هوش مصنوعی: روز وصال ما به اندازه‌ای پرآشوب و گرم است که مانند آتش، گلستان ما را می‌سوزاند. روزگار ما به خاطر بخت بد و شرایط نامناسب مانند گلی در کنار آتش پژمرده و نابود شده است.

هوش مصنوعی: من نه به حالت مردگی هستم و نه به حالت زندگی، به خاطر این لطف و سرسختی. تا چه زمانی باید منتظر زمان نوشیدن شراب آبی بمانم، در حالی که گاه در حال مستی و گاه در حال سوزش آتش هستم؟

هوش مصنوعی: چشمانت به خاطر همراهی با دیگران در گلستان دچار فغان و ناله شده است و جز بخار آتش چیزی نمی‌تواند به دست آورد.