هوش مصنوعی: از خواب بیدار شو و به چشمان پر از خشم و سرزنش او نگاه کن، که چقدر تشنه‌ی نوشیدن شراب است و لبانش به آن آغشته شده است.

هوش مصنوعی: از چمنزار، خواب آلود و دل‌باخته‌ای به چشم می‌خورد که نشانه‌ای از عشق را در برگ گل می‌بیند و با آن زندگی‌اش را به جان می‌دهد.

هوش مصنوعی: چه نیازی به سوال در مورد عطر و بوی پیراهنی است که با گریبان گلاب، آغشته شده؟ همچون گل، زیبایی و بوی خوش آن را می‌توان دید.

هوش مصنوعی: شمع من توان پاسخ دادن به بیگانگان را ندارد؛ لبخند و صحبت‌های او مانع از دیده شدن حقیقت می‌شود.

هوش مصنوعی: این بیت بیانگر احساساتی عمیق و متناقض است. شخص در مورد فردی صحبت می‌کند که در عین حال که از او متنفر است، تمایل دارد که با او نزدیک شود. این احساسات به نوعی متضاد و پیچیده‌اند؛ از یک سو، نفرینی به زبان آوردن و از سوی دیگر، آرزویی برای نزدیک شدن و بوسیدن. در نهایت، این ارتباط منجر به سردرگمی و دلهره می‌شود به ویژه هنگامی که به واکنش آن شخص اشاره می‌شود که ممکن است باعث آسیب رساندن به او شود.

هوش مصنوعی: چه کسی می‌تواند فریادی سر دهد و از آن لب که مانند خون دل است، نکته‌ای بنویسد، وقتی که ورق‌های کاغذ کبابی را می‌بیند که آلوده شده‌اند؟