هوش مصنوعی: در این متن، شاعر از دریای آبی رنگ یاد می‌کند، جایی که هیچ‌کس سرش را پایین نبرده است و هیچ‌کس حبابی را مشاهده نکرده است. این به نوعی به جستجو یا کاوش در عمیق‌ترین افکار و احساسات اشاره دارد که به نظر می‌رسد هیچ‌کس رغبتی برای انجام آن ندارد.

هوش مصنوعی: همواره زهر آلودگی و سختی از آسمان فرو می‌ریزد و هیچ‌کس در این دنیا شرابی خوشگوار و لذت‌بخش نیافته است.

هوش مصنوعی: همه مردم به دنبال بهتر کردن وضعیت و آبادانی زندگی خود هستند، اما هیچ‌کس به لطف سرنوشت به ویرانی و خرابی اشاره‌ای نمی‌کند.

هوش مصنوعی: سال‌ها در آتش عشق تو سوختیم، اما هیچ‌کس بویی از کباب نشنیده است.

هوش مصنوعی: بسیاری از نشانه‌ها و پیشگویی‌ها را برای رسیدن به وصال معشوق امتحان کردم، اما هنوز کسی نظر درستی درباره‌اش نگفته است.

هوش مصنوعی: در زندگی به دنبال آسایش و راحتی نباش، بلکه باید با مشکلات و دردهای خود کنار بیایی. در آسمان و در زندگی، هیچ‌کس گلابی در شیشه‌ای نمی‌بیند که نشان‌دهنده‌ی آسانی باشد.