هوش مصنوعی: ای ساقی، بیدار کن افرادی را که در خواب غفلت هستند. باده بنوشان و دل‌های زخم‌خورده و غمگین را شاد کن.

هوش مصنوعی: لاله به خاطر مستی‌اش از حد و اندازه فراتر رفته و گل تر، با دامنش نشانه‌های زیبایی را به نمایش می‌گذارد. بیدار شو و از شراب بنوش، به طوری که مشک خالی را در جام بریزی.

هوش مصنوعی: اگر در حال مستی گناهی وجود ندارد، ثوابی هم در آن نیست و اجر و پاداشی برای کارهایی که انجام نشده، نیست.

هوش مصنوعی: کشتی شراب مرا از عقل و اندیشه‌ام خارج می‌کند، وگرنه چگونه می‌توانم این مسیر ناپیموده را به راحتی طی کنم؟

هوش مصنوعی: نباید به ظواهر و ننگی که همراه با برخی چیزهاست توجه کرد، چرا که در میخانه، حقیقت و معنای عمیق‌تری وجود دارد که در دو عالم پیدا نمی‌شود. آنچه در زندگی مادی و دنیایی همواره ناپایدار و کم‌ارزش به نظر می‌رسد، ممکن است به انسان لذت، آزادی و معرفت بیشتری هدیه دهد.

هوش مصنوعی: ای نسیم، از کنار خاک کسانی که در عشق معشوق خود دچار درد و جدایی هستند عبور کن و بر دل آنان نمک مندی نپاش؛ زیرا بر روی دل‌های آرام و بی‌خبر از غم، این کار زخم می‌زند.

هوش مصنوعی: نامه‌ای که از درد و رنج می‌نویسند، قابل نوشتن نیست. پس این کلمات بیهوده را هدر نده و به این موضوع اهمیت بده.