هوش مصنوعی: روزی به سرنوشت من پیش نیامد که بخت و اقبال من نظر او را جلب کند.

هوش مصنوعی: عشقم به قدری زیبا و دلربا است که تن او مانند مویی تیره و جذاب بر دوش افکنده است. اما من فقط یک بار او را در آغوش گرفتم و دیگر نتوانستم به او نزدیک شوم.

هوش مصنوعی: می‌دانم که ستاره بخت بر بلندای آسمان می‌درخشد، اما من در شرایط بدی هستم چون تأثیر او به من نرسیده است.

هوش مصنوعی: در پایان، زبان من پر از سخنان عاشقانه شد، هرچند نتوانستم به عمق درد و خون دل او پی ببرم.

هوش مصنوعی: عاشق به گرفتن توجه و محبت معشوقش مشغول است، در حالی که نمی‌تواند به راحتی به او نزدیک شود یا دستش را به دور کمرش بیندازد.

هوش مصنوعی: وقتی که دستم به آن چمن تازه رسید، صدای فغان و ناله‌ای از آن به گوشم رسید که به گلبرگ زیبای او آسیب نرساند.