هوش مصنوعی: چشمم به خاطر یاد آن کف پا، اشک می‌ریزد و نسیم صبحگاهی نیز یاد او را زنده می‌کند.

هوش مصنوعی: در دل من آتش حسرت بر جاست، چون یاد روزی که تو را شکار کردم به دلم موج می‌زند و افکاری را به یاد می‌آورد.

هوش مصنوعی: نام من به خاطر محبت توست، وگرنه چه کسی دیوانه ای مثل من را که غریب است، به یاد می‌آورد؟

هوش مصنوعی: خداوند به خاطر محبت تو، ای فرشته، به انسان‌ها لطف می‌کند و آن‌ها با دعا از تو یاد می‌کنند.

هوش مصنوعی: به راحتی نمی‌توانم بپذیرم که دلی مانند تو به سادگی رها شود، حتی اگر هزار بار نام خدا را بر زبان بیاورد.

هوش مصنوعی: دل من هنوز به وفای تو دل بسته است، با اینکه یاد خاطرات تلخ و جفاهای تو بارها به ذهنم می‌آید.

هوش مصنوعی: اینقدر مورد سرزنش و انتقاد قرار گرفته‌ام که هیچ‌کس را نمی‌توانم باور کنم، حتی اگر یکی از آنها به نیکی از من یاد کند.

هوش مصنوعی: جز لب تو هیچ چیز دیگری نیست که درد من را التیام بخشد. به یاد ندارم که پیش از هر چیز دیگری، تو را به عنوان مرهم دردهایم به یاد آورم.

هوش مصنوعی: فغانی آنقدر آسیب و درد کشید که حتی اگر کسی هم از محبت و وفا سخن بگوید، او نمی‌تواند آن را بشنود.