گنجور

شمارهٔ ۱۶۹

مقیّدان تو از یاد غیر خاموشند
به‌خاطری که تویی دیگران فراموشند
برون خرام که بسیار شیخ و دانشمند
خرابِ آن شکن طرّه و بناگوشند
چه عیش خوشتر ازین در جهان که یک دو نفس
دو کس به‌دوستیِ هم پیاله‌ای نوشند
زهی حریف شرابان که بامداد خمار
به‌صد حرارت و مستیِ صحبتِ دوشند
هزار سوزن پولاد در دل است مرا
از این حریرقبایان که دوش بر دوشند
مراست کار چنین خام ورنه در همه جا
شراب پخته و یاران به‌عیش در جوشند
به‌روی برگ بهاران چو سایه در مهتاب
فتاده هم‌نفسان دست‌ها در آغوشند
هزار جامهٔ جان صرف این بُلَندقَدان
که در نهایت چستند هرچه می‌پوشند
چمن خوش‌ست فغانی بیا که از می و گل
جوان و پیر درین هفته مست و مدهوشند

اطلاعات

وزن: مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلن (مجتث مثمن مخبون محذوف)
قالب شعری: غزل
منبع اولیه: چکامه

* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.

برگردان به زبان ساده

مقیّدان تو از یاد غیر خاموشند
به‌خاطری که تویی دیگران فراموشند
هوش مصنوعی: افرادی که به تو نزدیک هستند و تو را می‌شناسند، از یاد دیگران غافل نیستند. اما به خاطر وجود تو، اهمیت دیگران را فراموش کرده‌اند.
برون خرام که بسیار شیخ و دانشمند
خرابِ آن شکن طرّه و بناگوشند
هوش مصنوعی: برو به جلو، زیرا بسیاری از عالمان و دانشمندان تحت تأثیر زیبایی و جذابیت تو قرار گرفته‌اند.
چه عیش خوشتر ازین در جهان که یک دو نفس
دو کس به‌دوستیِ هم پیاله‌ای نوشند
هوش مصنوعی: هیچ لذتی در زندگی شیرین‌تر از این نیست که تنها چند نفس بکشیم و با کسی که دوستش داریم، به یکدیگر نوشیدنی بنوشیم.
زهی حریف شرابان که بامداد خمار
به‌صد حرارت و مستیِ صحبتِ دوشند
هوش مصنوعی: به چه زیباست رفیقانی که در صبح زود، بعد از یک شب پر از سخن و خوشی، با حالتی شاداب و سرشار از عشق و نشئه، به همدیگر خوش‌آمد می‌گویند.
هزار سوزن پولاد در دل است مرا
از این حریرقبایان که دوش بر دوشند
هوش مصنوعی: در دل من هزاران سوزن فولادی وجود دارد، این حریرقبایان که شب گذشته بر دوش هم بودند.
مراست کار چنین خام ورنه در همه جا
شراب پخته و یاران به‌عیش در جوشند
هوش مصنوعی: کار من به این شکل است که در حالتی خام و ناپخته زندگی می‌کنم، در حالی که در دیگر جاها، شراب‌های خوش‌طعم و دوستان شاداب مشغول شادی و خوشگذرانی هستند.
به‌روی برگ بهاران چو سایه در مهتاب
فتاده هم‌نفسان دست‌ها در آغوشند
هوش مصنوعی: در روزهای بهاری، نور مهتاب بر روی برگ‌ها ریخته و سایه‌ای نرم ایجاد کرده است. دوستداران در آرامش و نزدیکی یکدیگر، دست در دست هم آرام در آغوش هم هستند.
هزار جامهٔ جان صرف این بُلَندقَدان
که در نهایت چستند هرچه می‌پوشند
هوش مصنوعی: هزاران بار دل و جان خود را برای این قدبلندها هزینه می‌کنم، چرا که آن‌ها هر چه می‌پوشند، در نهایت بسیار چابک و لایق هستند.
چمن خوش‌ست فغانی بیا که از می و گل
جوان و پیر درین هفته مست و مدهوشند
هوش مصنوعی: چمن زیبا و پرطراوت است، بیایید در این هفته از باده و گل بهره‌مند شویم، چرا که همه جوانان و پیران در حالت شادابی و سرمستی به سر می‌برند.

حاشیه ها

1403/03/12 22:06
نوید خسروانی

مصرع دوم بیت پنج (این حریرقبایان...) ایراد وزنی دارد. بایستی یک چیزی اوّل مصرع افتاده باشد.