هوش مصنوعی: اگر دو هفته‌ای در این دنیا با یک رفیق زندگی کنی، اگر به قهری برسی، با یک جرعه از درد بنوش و خودت را اذیت نکن.

هوش مصنوعی: دنیا مانند بت است و وقتی دل خود را به عشق آن می‌بندی، سختی‌ها و ظلم‌ها را به همراه خواهد داشت و با فریب و ناز خود تو را آزار خواهد داد.

هوش مصنوعی: تو ای نور بخش دل، گریه نکن و اشک نریز تا جواهر و گنج با ارزشت را از دست ندهی.

هوش مصنوعی: تو در دنیای بزرگتر از صرفاً بازیگری نیستی، بلکه با پایان‌نامه‌ای از تناقضات و چالش‌ها روبرو هستی که همانند یک شطرنج با دورنگی و استراتژی‌های پیچیده است.

هوش مصنوعی: حادثه‌ها مانند دام‌هایی هستند که در انتظار تو هستند. تو در این دام هزار حلقه داری و هر حلقه‌ای هزار پیچ و خم.

هوش مصنوعی: کسی که از عشق و محبت بهره‌مند شده، به راحتی نمی‌تواند راز‌های عمیق و زنگی را به دیگران بگوید. فقط کسانی که به او نزدیک هستند، می‌توانند به رازهایش پی ببرند.

هوش مصنوعی: شاعر در این بیت به احساسات و عواطف خود اشاره می‌کند و بیان می‌کند که عشق و محبت او به دیگران همچنان در حال افزایش است. اما او از نبود توانایی در بیان احساسات به وسیله شعر و قافیه نگران است و می‌گوید که نمی‌تواند به خوبی این احساسات را توصیف کند.