هوش مصنوعی: من پیرو و بندگان حسن و زیبایی هستم که نمی‌توان نشانه‌اش را پیدا کرد. نه می‌توان آن را به‌طور پنهانی دید و نه به‌طور آشکار.

هوش مصنوعی: گنجی وجود دارد که متعلق به عالم ما نیست و باید فریاد زد که در این عالم و مکان نمی‌توان آن را پیدا کرد.

هوش مصنوعی: به همین سادگی می‌توان گفت: وقتی که ثروت و خوشبختی از من دور شده، در اینجا به فقیر و تهیدست، آن چیزی را داده‌اند که در هیچ جایی نمی‌توان آن را پیدا کرد.

هوش مصنوعی: علاقه و خیال او مانند پرنده‌ای است که در نظر ما جالب و جذاب است، اما به راحتی نمی‌توان به آن دست یافت و به تعبیر گفتاری درآورد.

هوش مصنوعی: در این باغ، سیبی که صحبت می‌کند، به قدری نزدیک است که حتی نمی‌توان نشانه‌اش را پیدا کرد.

هوش مصنوعی: بلبل به خاطر زیبایی و درخشش گل به اشتباه فکر کرد که در برگ‌های خزان، زیبایی و شکوهی مثل گل یافت نمی‌شود.

هوش مصنوعی: دیر زمانی است که کسانی که درد و رنج کشیده‌اند به فریاد و شیون پرداخته‌اند، اما نتوانسته‌اند در میخانه‌های مغان چنین حالتی را پیدا کنند.