هوش مصنوعی: حاکمیت خداوند به تو یک لباس تنگ داده که باعث شده زیبایی و جلوه‌های خاصی به تو ببخشد، و تو را به رنگ گل لاله و قامت سرو درآورده است.

هوش مصنوعی: هر کسی که زیبایی تو را ببیند، متحیر و شگفت‌زده می‌شود. او وقتی به خیال و اندیشه‌اش می‌پردازد، از زیبایی و رنگ تو الهام می‌گیرد.

هوش مصنوعی: اگر کاسه‌ای از سنگ لیلی بشکند، چه اتفاقی می‌افتد؟ ظالم‌ها همه بر سر سنگ تو می‌زنند.

هوش مصنوعی: هزار بار برای یاد تو، تصویر چهره‌ات را در ذهنم به نقش می‌کشم.

هوش مصنوعی: در صحبت‌هایت لطافتی نهفته است که به خاطر ناز و غرورت هرگز به صراحت از صلح و جنگ با من سخن نمی‌گویی.

هوش مصنوعی: به یک سخن، به باغبان بگو که ناز و کرشمه نکند، زیرا دل نمی‌تواند دو رنگی و رنگ‌ادو را بپذیرد.

هوش مصنوعی: وقتی دلم با تو همدل و هم‌نوا شد، ای نوازنده، صدای ناله‌ام بیشتر از قبل شد. صدای چنگت هم پررنگ‌تر شد.

هوش مصنوعی: در دل من ناله‌ای پنهان است که مانند غنچه‌ای درون خود نگه داشته‌ام. این ناله بیانگر نام و آبرویت است.