هوش مصنوعی: اگرچه رفتار ناپسند دوستان ممکن است زشت به نظر برسد، ما باید در برابر ظلم و ستم آنها تحمل کنیم و این موضوع را به روی آنها نیاوریم، زیرا این کار درست و نیکوست.

هوش مصنوعی: در اینجا می‌گوید که دل من در مدرسه ظلم و ستم اسیر وسوسه‌های عقل است، مانند کودکی که به خاطر برتری‌طلبی و پرخاشگری خود، در برابر حاکم بدخو می‌ایستد.

هوش مصنوعی: دل ضعیف چه نیازی به درمان دارد وقتی که پزشکان فقط به صبر و تحمل او توجه دارند و درمان واقعی او همین صبر است.

هوش مصنوعی: از صبح که نسیم زلف تو می‌وزد، آتشی در دل من روشن می‌شود. اگر کسی در این آتش فریاد بزند، دیوانگی او باعث می‌شود که پوستش بسوزد.

هوش مصنوعی: به امید اینکه سرانجام میوه ای خوشمزه و باارزش نصیب من شود، تلاش می‌کنم تا آن را به دست آورم، زیرا این میوه، خاصیتی شگفت‌انگیز دارد.

هوش مصنوعی: از اشک نرگس، رنگش سفید شده و یاسمین من زرد گشته است، اما دلم هنوز دنبال زیبایی‌های تازه و دلربا می‌گردد.

هوش مصنوعی: ای دل، مانند سفال صبر کن؛ چرا که اگر صبر داشته باشی، آن گل زیبایی که در دل داری، مانند نهالی که به آب نیاز دارد، سر بر خواهد آورد، حتی اگر آن آب در فاصله دوری باشد.

هوش مصنوعی: هزاران رشته‌ی عشق و محبت به هم بافته شده‌اند و این عشق مانند یک کلاه یا گلدسته‌ای خوشبو نیست، بلکه عمقی و ظرافتی بیشتر دارد.

هوش مصنوعی: گلی که توسط بلبل پرورش نیافته، اگر هم از نور خورشید آب گرفته باشد، باز هم خود به خود روییده است و هیچ درسی نگرفته.