هوش مصنوعی: من از یک غم رنج می‌برم که تنها نتیجه‌اش این است که مرا افسرده کرده و هیچ بهبودی برایم نداشته است.

هوش مصنوعی: من از دل سوخته‌ام آه می‌کشم و به خاطر آتش عشق، تمام وجودم در حال سوختن است. همین است وضعیت من.

هوش مصنوعی: او به یاد هیچ وقت نمی‌آورد که من چقدر برایش اهمیت داشتم و این برای من که به او دیوانه‌وار وابسته‌ام، بزرگ‌ترین مصیبت زندگی‌ام است.

هوش مصنوعی: اگر من به حیاتم ادامه دهم یا اینکه نباشم، برای تو خوشحالی و خوشبختی آرزو می‌کنم. هدف من همین است.

هوش مصنوعی: من با نغمه‌های دلنشینم، مانند برق، فضایی شاد و روشن می‌سازم و زندگی‌ام را پر از زیبایی و خوشی می‌کنم.

هوش مصنوعی: اگر تو آتش را روشن کرده‌ای و من از روی دلتنگی آهی بکشم، اینکه نتوانی با آن به من آسیب بزنی، معنایش این است که من همچنان مثل دود هستم و برای تو نخواهد بود.

هوش مصنوعی: در خیال خود چهره محبوب را می‌نگرم و در این خیال، با ناله‌ای سوزناک به یاد او می‌سوزم و این وضعیت، سرنوشت من است.