هوش مصنوعی: به خداوند بی‌نقص و نور تابان جهانیان قسم که بعد از بهترین موجودات، امام حیدر (علی) موجود است.

هوش مصنوعی: امام به فرمان خدا و بر اساس گفته پیامبر انتخاب شده است و او به موجب نص صریح کلام مستحق مقام امامت است.

هوش مصنوعی: امام کسی است که وقتی بر پشت مرکب می‌نشیند، مانند هفت درنده قوی و شجاع عمل می‌کند و قدرت و توانایی فوق‌العاده‌ای دارد.

هوش مصنوعی: امام کسی است که همیشه با دلیل و حجت خود حاضر است و هرگز از کسی نوری قرض نمی‌گیرد.

هوش مصنوعی: امام کسی است که در میدان نبرد، جان خود را فدای هدفی بزرگ می‌کند به این امید که کسانی که از او دورند، از پیروزی و کامیابی بهره‌مند شوند.

هوش مصنوعی: امام کسی است که به واسطه دلالت و اشاره‌اش، خورشید به افق بازمی‌گردد و نمازهای واجب بعدازظهر را به جا می‌آورد، حتی زمانی که در راه شام بوده است.

هوش مصنوعی: امام به درخواست‌ها و نیازهای مردم پاسخ می‌داد و نشان محبتش، انگشتری به کسی که نیاز داشت، عطا کرد. او همچنین، نشان مهربانی‌اش را با لبخندی به دیگران نشان داد و حتی در زمان پذیرایی از غذا، از آن بهره‌ای نبرد.

هوش مصنوعی: امام کسی است که اسرار و نکات ظریف زبان پرندگان را می‌شناسد، نه کسی که به شیوه‌ای نادرست و فریبنده به مردم آسیب برساند.

هوش مصنوعی: امام کسی است که نقص‌ها را به درستی برطرف می‌کند، نه اینکه با روش‌های فریبنده و موقتی به ظاهر آن‌ها را پنهان کند.

هوش مصنوعی: این ابیات بیانگر این موضوع است که امام، شخصیت بزرگی است که تمامی مخلوقات جهان به نوعی در خدمت او هستند و نمی‌توان آن را با هوس‌ها و خواهش‌های شخصی در زیر بار گرفت. در واقع، مقام و ویژگی‌های امام به قدری رفیع است که از هر وابستگی یا محدودیتی فراتر است. او رهبر و راهنمایی است که دیگران به او احترام می‌گذارند و تحت فرمان او هستند.

هوش مصنوعی: اگر فکر می‌کنی که حسد ورزیدن دلیل بزرگی و رهبری است، بهتر است چشمانت را باز کنی، وگرنه دیوانه‌وار به دام خواهی افتاد.

هوش مصنوعی: در این بیت شاعر به این نکته اشاره می‌کند که در مواجهه با چالش‌ها و مشکلات، چه کسی از میان علم، فضیلت و هنر می‌تواند به دیگران برتری و تسلط بدهد. به عبارتی، آیا این توانایی‌ها می‌توانند در حل مسائل و دشواری‌ها نقشی مؤثر ایفا کنند یا خیر.

هوش مصنوعی: چه کسی از این بیگانگان در مسیر درست و با انصاف به دوستی و آشنایی گام نهاده است؟

هوش مصنوعی: کدام یک از آن دو یا سه نفر در یک روز، در نبرد با هدف دشمن دین، با تیغ خود شعله‌ای را به پا کرد؟

هوش مصنوعی: من آن رهبری را نمی‌خواهم که برای به دست آوردن باغ فدک، ظلم کند و بر فرزندان پیامبر (ص) فشار بیاورد.

هوش مصنوعی: من امیری نمی‌خواهم که آتش را بر درب غار مردمان برافروزد و بر سر بزرگان سایه بیفکند.

هوش مصنوعی: من نمی‌خواهم رهبری را که در میان مردم فقط به ظاهر و مقام خود اهمیت دهد و در حقیقت مردم را به نفرت و بدبینی برساند.

هوش مصنوعی: در اینجا به موضوع مهمی پرداخته شده است: کسی که در جست‌وجوی محبت و مهربانی دیگران است، چگونه می‌تواند به این هدف دست یابد. اگر کسی تنها به دنبال خواسته‌های نفس خود باشد و به خودخواهی اهمیت دهد، نمی‌تواند به دوستی و مروت رسد. برای دست‌یابی به محبت، باید از خودخواهی و خواسته‌های ego مرکزیت را کنار گذاشت.

هوش مصنوعی: عایشه را بپذیر و به توافق عمومی اهمیت بده، چرا که حرف یک زن و تعصب عام ارزش چندانی ندارد.

هوش مصنوعی: اگر در میان افراد نادان، آدم بی‌ارزشی را انتخاب کنند، هیچ‌کس به دلیل نادانی نمی‌تواند به او فرمان‌بردار باشد، حتی اگر مردم به او اعتقاد داشته باشند.

هوش مصنوعی: محبوب تو کجا می‌تواند شکوفا شود، وقتی دل تو همچنان در حالت غنچه است و بوی عشق و محبت را نمی‌توان به مشام رساند؟

هوش مصنوعی: انسانی که توانایی تشخیص بین حقیقت و دروغ را ندارد، نمی‌تواند به خوبی بین کارهای درست و نادرست تمایز قائل شود.

هوش مصنوعی: در میان علف زاری، اگر چند نفر ناآشنا وجود داشته باشند، یکی از آنها ممکن است افسار اسبی را بگسلد و دیگری لجام را رها کند. این تصویر به نوعی از بی‌نظمی و عدم‌مسئولیت تعبیر می‌شود.

هوش مصنوعی: انسانی که تحت تأثیر خواسته‌ها و علایق طبیعی خود قرار دارد، نمی‌تواند تشخیص دهد که چه چیزهایی برای او لازم و ضروری است و چه چیزهایی مضر و بی‌فایده‌اند.

هوش مصنوعی: دوست داشتن و احترام به شاه، زمانی از آن ارزشمندتر است که مدام به یاد و ذکر دشنام‌دهندگان خارجی و ناصبی‌ها نباشیم.

هوش مصنوعی: اگر مراقب نباشی، ممکن است یک لحظه اشتباهات کلامی تو را به جایگاه خطرناکی ببرد و به شدت آسیب ببینی. زبان آدمی می‌تواند به اندازه‌ای قوی باشد که مانند تگرگ بر سر دیگران فرو بریزد.

هوش مصنوعی: در زمانی که حکومت در دست آنها بود، هیچ‌گونه نظامی برای اجرای قوانین دینی وجود نداشت.

هوش مصنوعی: این دو روزی که ما در آن هستیم، نتیجه سرنوشت و چرخش روزگار برای کسانی است که خوشبخت نیستند.

هوش مصنوعی: به خاطر این که این شهرت و اعتبار بی‌اساس است، بسیار خوشحالم؛ زیرا عمر کوتاه است و این اعتبار نتوانست دوام بیاورد.

هوش مصنوعی: زندگی معاویه در عذاب و آتش جهنم است، مانند این که شمشیر علی (ع) از نیام بیرون آمده و آماده ضربه زدن است.

هوش مصنوعی: در آغاز، کسی وجود دارد که به نام خدا شناخته می‌شود و با نور دانایی و شرافت الهی خودش، روشنایی را به ارمغان می‌آورد.

هوش مصنوعی: در دل عالم هستی، گوهر ارزشمندی وجود دارد که نمایانگر دل پیامبران و اولیای بزرگ الهی است.

هوش مصنوعی: در صبح ازل، در دل من، روشنایی و نور مهر اهل بیت جایگاه خاصی داشت.

هوش مصنوعی: از آغاز خلقت، محبت علی و اهل بیت او به دل‌سوخته‌ها و عاشقان آمده است و این عشق به خاطر توجه به مردم عادی نیست.

هوش مصنوعی: کشتی دلم از ستایش شاه پر از ارزش و گوهر است و این نشان دهنده حال من به این دانش و آگاهی است.

هوش مصنوعی: در کنار کعبه‌ی اسلام، تا زمانی که اهل صفا مانند کبوتران در حریم حرم آرامش بیابند و جایگاه خود را مشخص کنند.

هوش مصنوعی: دل خارجی باید مانند مویی که شکسته و خمیده شده است، رنجیده و غمگین باشد. قد ناصبی هم باید مانند حلقه‌ای از حرف لام، با حسرت و کجی خود را نشان دهد.