هوش مصنوعی: ای شعله‌ی چراغ، در خانه‌ات همچون هلال ماه است و تو، شعله‌ای هستی که مانند شمع، نور و روشنی به فضای اطرافت می‌بخشی.

هوش مصنوعی: سلطان علی موسی کاظم، نگهبان وحی و آگاهی، ای چهره‌ی زیبای تو همچون خورشید درخشان و بی‌نظیر است.

هوش مصنوعی: در جایی که سایه‌ی درخت عظمت تو بر زمین افتاده، ماه میلاد درختی به زمین افتاده است.

هوش مصنوعی: هر ستاره‌ای که از افق تو درخشش پیدا کند، برای شرق و غرب به مدت هزار سال تأثیرگذار خواهد بود.

هوش مصنوعی: در آن زمانی که برای شکار پادشاهان، بر طبل بزرگ شدن و پرورش تو نواخته‌اند.

هوش مصنوعی: هر کس که به دامان تو دست بزند و به لطف تو پناه بیاورد، در همان لحظه متوجه اهمیت و ارزش تو خواهد شد و تا زمانی که از او سوال نشود، تحت تاثیر این لطف باقی می‌ماند.

هوش مصنوعی: رگ‌های بدن دشمن از صدای تو در هم پیچیده و به حالت ناتوانی درآمده مانند اینکه قلم در دست کسی از شدت ناراحتی به صدا درآمده باشد.

هوش مصنوعی: نور یقین باعث روشنی و روشنایی جهان می‌شود و ذکر خدا مانند یک چراغ است که اگر در دل انسان روشن شود، آن دل را مشتعل و پرنور می‌کند.

هوش مصنوعی: در اینجا اشاره به اثراتی است که دشمنان بر چشمان انسان می‌گذارند. این تصویر بیانگر حالت پیروزی و نصرت است که به رغم وجود خون و رنج مردم، بر چهره‌ی پیروزی نمایان شده است. یعنی حتی در شرایط سخت، نشانه‌هایی از کامیابی و موفقیت دیده می‌شود.

هوش مصنوعی: اگر عطر خوش نفس‌های تو بگذرد، از روی شرم نامه را بر زمین بیفکن، ای غزال.

هوش مصنوعی: هرچند انسان ممکن است در پی پیشرفت و حرکت باشد، اما باید همواره در چارچوب اصول و آداب دینی خود باقی بماند و از اعتدال خارج نشود.

هوش مصنوعی: زمانی که نامزد بازی و سرگرمی شد، در روز عید، خورشید به محضر تو طلوع کرد و هیچ‌گاه غروب نخواهد کرد.

هوش مصنوعی: این شعر به زیبایی و شکوه عید اشاره دارد. بیان می‌کند که عید مانند یک طره و زینت زیبا است که از افق سر بر آورده و با نور شفق، نشانه‌ای از خوشبختی و سعادت را به نمایش می‌گذارد. این تصویر نشان‌دهنده‌ی آغاز فصل نو و لبخند زندگی است.

هوش مصنوعی: شغل آن دنیا تو را به یاد علم و دانش می‌اندازد و دلت از خیالات پاک است. چه خوب است که این خیال در تو وجود دارد.

هوش مصنوعی: تا روز قیامت، زنجیر عدالت تو به طور مداوم با زمان و سال‌ها ارتباط دارد.

هوش مصنوعی: وقتی پیوندهای دولت و عهد تو برقرار باشد، هیچ گاه روزگار از هم جدا نخواهد شد.

هوش مصنوعی: در باغ، به واسطه تربیت و محبت، باران ریزش کرده و قطرات آن به چهره‌ی گلبرگ‌های تازه‌ی شمال می‌چکد.

هوش مصنوعی: زمانی که خشم تو به شدت شعله‌ور بود، اگر اثرش به کوه برسد، آن را نیز خواهد سوزاند.

هوش مصنوعی: تیر دعای صبحگاهت به هدفش رسید و از دروازه قلعه سرنوشت به زمین فرود آمد.

هوش مصنوعی: صدای زیبای پرنده‌ای از بالای بام تو مردم را به راه راست هدایت کرد، همان‌طور که قد و قامت بلال (مؤذن مشهور) نمایان است.

هوش مصنوعی: تو به گونه‌ای هستی که می‌توانی با اراده‌ات، راهی را برای دیگران هموار کنی، همان‌طور که ریگ‌ها به راحتی از دامنه کوه‌ها عبور می‌کنند.

هوش مصنوعی: آن مرکز ثابتی که می‌خواهی به وضوح و آشکاری در ذهن تصویر کن‌های، از شرق تا غرب در جلوه خیال تو نمایان خواهد شد.

هوش مصنوعی: اگر سرنوشت خود را به رضایت خدا سپرده‌ای، نگذار که هیچ ناراحتی در دل تو راه پیدا کند.

هوش مصنوعی: قول تو در کارها راست مانند فعل دوران است و سخن گوی راستگو قابل اعتماد است، اما احتمال خطا همیشه وجود دارد.

هوش مصنوعی: غیر از وجود تو که نشانه‌ای از نور حق است، هر چیزی دیگر در خیال به نظر نمی‌رسد واقعی و ممکن باشد.

هوش مصنوعی: همه‌ی مردم به دنبال ثروت و مال هستند، اما تو همیشه در فکر سرنوشت و آینده‌ی خود هستی.

هوش مصنوعی: این بیت به انتقال ارزش‌ها و معارف از نسلی به نسل دیگر اشاره دارد. آنچه که از حق و حقیقت به شاه نجف (امام علی) نسبت داده شده، به طور مداوم از یک نسل به نسل بعدی منتقل شده است و این نشان‌دهنده استمرار و دوام این انتقال در طول زمان است.

هوش مصنوعی: اگر بخواهی که خوشبختی‌ات از طرف خدا به تو برسد، در هر دلی که باشد این سخن برای خوشبختی جوانان و اهل دل معتبر است.

هوش مصنوعی: در آغاز خلقت، محبت و لطف تو به وجود آدم و نسل او و خانواده‌اش اختصاص داده شد.

هوش مصنوعی: اگر نگاهی به کائنات بیندازی، تا روز قیامت در آن هیچ گونه عیب و نقصی نخواهد افتاد.

هوش مصنوعی: ستایش خداوند از همان آغاز کلام در صفحه اول دفتر شعر به گونه‌ای آغاز شد که مانند صدای فغان به گوش می‌رسد.

هوش مصنوعی: تا زمانی که ماه نو جلوه‌گری کند و زیبایی‌اش از پس پرده‌ی غروب یا سپیده‌دم دیده شود، بر بالای سده‌ی نهم به نمایش درمی‌آید.

هوش مصنوعی: هر صبح عید که آماده‌ی برگزاری باشد، باید خطبه‌ای به نام علی و خاندان او خوانده شود.